Değişmiş ve gelişmiş

G.Saray'da belli ki; birşeyler "değişmeye" başlamış. Aslında hafta içinde Terim'in dediği gibi "Değişmeye değil, gelişmeye" başlamış. Bir kere Hasan aylardır yapmadığını yaptı. Hem dikine oynadı, hem de "birde" paslar verdi. Üstelik de, sahanın en çok faul yapılan futbolcusu olmasına rağmen itiş-kakışa girmediği gibi faulu yapana "ters" bile bakmadı. Oyunda hiç "klark atmayan" Hasan'ın ne demek olduğunun sinyalleri görülmeye başlandı. G.Saray taş gibi çabuk ve hareketli bir rakiple deplasmanda oynamasına rağmen, hem defansta "derinlik" yapma becerisi gösterdi. Hem de hücumda "oynaklık"... G.Saray'ın önemli bir sıkıntısı olan Mondragon da kendine geldiğini gösterdiği gibi haftalardır ilk defa önündeki defansla "konuşmaya" başladı. İşte bu değişiklikler; Ali Eren ve Kürşat'la bile saldıran Koray, Zafer, Okan ve Murat'ın "araştırmacı" oyunlarıyla etkin olan Rizespor'a üstünlük sağladı. Ayhan dikine oynamak isteğindeydi. Ama tercihlerini yanlış yerlere kullandı. Cihan da biraz fazla top kaybı yaptığı için sıkıntılar yaşandı. Serdar Tatlı, "olay mahalline" hep yakın bazı ufak-tefek tercih hataları yapmasına rağmen yakaladığı şeyler, yakalayamadıklarından daha fazla idi. Bu ilk yarının görüntüsüydü. İkinci yarı boyunca mahkûm oynayan ve tek bir pozisyon bile bulamayan G.Saray, sadece savundu. Fatih hoca, Hasan'daki ışığı görünce, Olympiakos maçı sebebiyle ona kement atmış olabilir. Ama yerine seçtiği Baliç'in adeta takımı sabote edercesine hatta ihanet derecesinde kötü oynaması bir tek pas atamadan bütün ikili mücadeleleri kaybedip, ayakta duracak halinin olmadığını herkese göstereceğini bilemezdi. Bu sıkıntı yüzünden bir Türk, bir Brezilyalı ve bir Bosnalı kaleye 8 metre mesafedeki endirekt serbest vuruşu "iletişim bozukluğundan" avuta bile (!) atamadılar. Hatta rakibe atak yaptırdılar. Pes Baliç! Topu bıraktınsa söyle de, sana bir şilt verelim. Sen de git bir barda yönetici ol. Bırak takımın yakasını!.