Saatinizin sıhhati için…

İRFAN ÖZFATURA

Bıyıkları çıkan delikanlı ne yapar? Elini çenesine koyup poz verir fotoğrafçıya. “Saatim görünüyor mu usta?”
-Görünüyor.
-İyi çek o zaman!
Eskiden saat ihtiyaçtı, işe, mektebe geç kalırdınız yoksa. Şimdi telefonda var, arabada var, bilgisayarda var, yetmedi şehir meydanlarında, benzin istasyonlarında…
Peki takan azaldı mı?
Hayır sadece seçici oldular. Spor kıyafete ayrı, takım elbiseye ayrı yakıştırıyorlar.
Saatler de kıymetlendi, mücevheri andırıyorlar adeta. Mevzumuz da bu zaten, alırken, kullanırken nelere dikkat etmeli acaba?

TAKLİT OLMASIN DA
Saat zevk meselesi mâlum, binlerce marka ve model var. Diyelim kafanızda biri belirdi, aman uyanık olun, ucuza alayım derken düşmeyin tuzağa. Aklınızda olsun imitasyonun değerlisi olmaz. Şimdi size sahte bir yüz lira versem kabul eder misin? “Yoo” dediğinizi biliyorum, hatasız kusursuz olsa da.
Zaman zaman firmalar taklitleri asfalta yayar, çatır çatır silindirle ezerler. Onca cam, çerçeve, kasa, zemberek, pandül, vida paramparça... Umursamazlar bile, demek ki değeri yok piyasada.

BİLDİKTEN TANIDIKTAN
Bu işten anlayanlar saati saatçiden alın diyorlar, ileride bakımlarını da yaparlar ayrıca. “Aaa saatin bakımı da mı var” diyeceksiniz. Elbette var, ilanihaye dakik çalışacak değil ya.

İKİNCİ ELDEN ALIRKEN
Kullanılmış saati arkadaşınızdan alıyorsanız mesele yok, “Düştü mü, tamir gördü mü” sorarsınız anlatır. Ama yabancıdan alıyorsanız bakın orijinal mi acaba? Peki bir saatin hakiki olup olmadığını nasıl anlarız? Seçme saatlerde mükemmel bir ses ahengi vardır, dinleyin, kesinlikle hoş gelecektir kulağınıza. Marka saatler değerli metallerle üretilir, bu yüzden ağırcadırlar. Tartmak da sizi doğruya ulaştırır, milimi milimine mağazadaki ile aynı gramsa tamam. İyi saatler, kolay çizilmezler, boyaları solmaz. Hareketli noktalara yakut parçaları konmuştur, kolay aşınmazlar. Değerli taş konmayan saatlere tel maşa denir piyasada. Pahalı saatlerin kayış tokalarında da damga vardır. Dikkatlice bakın bilezik üzerindeki seri numara ile kasadaki birbirini tutuyor mu acaba?
Diyelim hepsi tamam, siz yine de gösterin bir ustaya.

USTASI AÇSIN
En az üç yılda bir saatçinize uğramalısınız. Onlar açar, bakar, kirini pasını siler, yağlar, ayarlarını yaparlar. Camında mikro çatlaklar olabilir, contaları vasfını kaybedebilir, siz fark edemezsiniz ama.

ÇEKMECEYE ATMA
Mekanik saatlerin düzenli kurulması gerek, parçalar oynamalı ki yağları kurumaya. Yani saati çekmeceye atmak onları dinlendirmez, aksine yorar. Hele bazıları naylonlara sarıp sarmalıyor ki paslanmalarına sebep oluyorlar.

SİL KURULA
Saatinizi ıslak ve kirli yerlerde bırakmayın, hamama, saunaya sokmayın. Denize girdiniz, çıkınca tatlı su ile durulayın, silip kurulayın. Tuzlu su diğerlerine benzemez zira. En sıkıntılısı da kimyevi maddeler, güneş kremi, çamaşır suyu, sinek kovucu, sıvı deterjan, parfüm, benzin, cıva…  

MANYETİK ALANDAN
Saat sıcaktan da, soğuktan da hoşlanmaz, taşa mermere bırakılmaz. Manyetik alandan da korunmalı. Evde manyetik alan ne gezer demeyin, müzik kolonu ve bilgisayarlar mıknatıs taşırlar.

DARBEDEN ŞOKTAN…
Saatler şok hareketleri ve titreşimleri sevmez, eğer boks çalışıyorsanız saatinizi çıkarıp koyun kenara. Yaşlıları bilirsiniz saatlerini meşin kılıflara koyar, zarif zincirlerle yeleklerine bağlarlar. Sarsmaz, sallamaz, darbe alacak diye ödleri kopar. Bir bildikleri var mutlaka.

BİLEĞİNİZE YAKIŞSIN
Her saat her insana yakışmaz, ince bir bileğe iri kasalı saat olmaz, hatta şuursuz seçilen kayışlar da insicamı bozar. İyi markalar buna dikkat eder, kordonlarıyla da göz doldururlar.

AMAN PİLİ AKMASIN
Kuvars saatler bakım istemez, sadece içinde pil unutmayın, akıp sızmasın yuvasına. Kuvarsın bir güzelliği de makul fiyatlarıdır, eğer onlar olmasaydı mekanikler el yakıyordu şu anda.