Dert ve belâ, nîmettir...

Tâbiîn'den olup, Irak’ta yetişen Bekir bin Abdullah Müzenî hazretleri, bir gün sevdikleriyle sohbet ediyordu.

Bir ara onlara;

“Kardeşlerim! Allahü teâlâ bir kuluna hayır murad ederse, ona biraz acı ve sıkıntı tattırır” buyurdu.

Pek anlamadılar.

O, bunu sezdi.

Ve şöyle açıkladı:

● ● ●

Bekir bin Abdullah Müzenî hazretleri bir gün sevdikleriyle oturmuş, sohbet ediyordu.

Bir ara onlara;

“Aman kardeşlerim, günahtan çok sakının… Kim bu dünyada gülerek günah işlerse, âhirette ağlayarak cehenneme girer” buyurdu.

● ● ●

Bu zâtın yanına, bir gün kendini bilmezin biri geldi. Ve sevdiklerinin yanında hakâretler etti.

Ama o, hiç kızmadı.

Karşılık da vermedi.

Sükût etti.

Ama adam edepsizdi.

O sustukça daha azdı.

Küstahlaşıp haddi aştı.

Bu defâ bu zâtın yanında olan kimselerin sabrı taştı.

Ve bu zâta;

“Efendim, o size hakâret ediyor, siz susuyorsunuz, niçin cevap vermiyorsunuz?” dediler.

O, bunları dinledi.

Ve cevap verip;

“Bilmez misiniz; her kaptan, içinde olan dışarı sızar” buyurdu...