Duâsı makbul bir zâttı
7 Şubat 2018 02:00
Terzizâde Ahmed Efendi, Manisa velîlerindendir. Türbesi, Manisa'nın Ege Mahallesi, Sevinç Sokağı'nda olup, duâsı makbul bir zâttı.
İnsanlar, “onun hürmetine" diye duâ edince muradına kavuşurlardı.
Şöyle ki;
Sevdiklerinden birini, vâli hapsetti bir gün. Hâlbuki hiçbir suçu yoktu adamcağızın.
Garip, hapishânede açtı ellerini ve;
“Yâ Rabbî! Ahmed Efendi'nin hürmetine kurtar beni bu zindandan” diye yalvardı.
Aradan yarım saat geçti...
Hücre kapısı açıldı birden...
Gelen, vâliydi bizzat.
Pişmânlık duygusu içinde “Kusura bakma, bir yanlışlık olmuş. Senin suçun yokmuş. Haydi çık, evine git... Bugüne kadar hapis kaldığın için de hakkını helâl et” dedi.
Vâliye sordular:
“Onu niçin bıraktın?”
“Vallahi ben de belmiyorum. Gâipten bir ‘ses’ duydum. ‘O suçsuzdur, serbest bırak!’ diyordu. Acele gelip serbest bıraktım” dedi.
● ● ●
Bir gün bu zâta; “Efendim, kul hakkı neden zordur?” diye sordular.
Bu büyük zât;
“Allah affetmez de, ondan. Ama bundan kurtulmanın çâresi var” buyurdu.
“O nedir efendim?"
“Dünyâda iken helâlleşmektir.
Âhirete kalırsa, çok zor olur.”