Bir kıza âşık olmuştu!..

Ebû Abdullah Dîneverî “rahmetullahi aleyh” hazretleri, evliyânın büyüklerindendir.

Dînever'de vefât etti.

O devirde gencin biri, bir kıza âşık olmuştu.

Onunla evlenmek istiyordu.

Fakat annesi râzı değildi ve “Hayır, onunla evlenmeyeceksin!” diyordu oğluna.

Haklıydı da.

Zîra kızın hâli uygun değildi.

Ama genç, kaptırmıştı bir defâ kalbini o kıza.

Annesini de kırmak istemiyordu.

İki arada bir derede kalmıştı...

Düşündü taşındı...

Sonunda annesini de yanına alıp geldi bu zâtın huzûruna.

Hürmetle elini öpüp;

“Efendim, ben, uygunsuz bir kıza âşığım. Elimde değil, deli gibi seviyorum onu. Gücünüz yetiyorsa soğutun beni bu kızdan. Kalbimden çıkıp gitsin sevgisi. Onun yerine sizi seveyim” diye arz etti.

Gencin bu samîmî îtirafı ve hâlis niyeti hoşuna gitti bu zâtın.

Ona şefkatle bakıp;

“Seni sevdim evlâdım, sen artık benimsin!” buyurdu.

O anda bir şey oldu.

Gencin kalbi değişti.

Çıktı o kızın sevgisi.

Yerine bu velînin sevgisi girdi...

Kızdan iyice soğudu.

Bu velîye âşık oldu.

İşte “Allah adamları” böyledir. Bir nazarla çalarlar insanların kalbini.

Fethederler içten içe.

Asıl "kerâmet" de budur işte...