"Buyur bacım, hoş geldin!"

 

Bandırma velîlerinden Kerpiçli Dede’nin dergâhına, başı ve kolları açık bir “kadın” geldi bir gün.

Maksadı bir şeyler sorup öğrenmekti “bu velî”den.

Mübârek zât bu hanıma;

“Buyur bacım, hoş geldin!” dedi.

Sonra kalkıp, yer gösterdi kendisine.

Kadıncağız bazı dinî konularda suâller sorup, izâhat istedi.

Kerpiçli Dede, hepsini anlatıp, çözdü müşkilini.

Hanım memnun oldu.

“Teşekkür ederim hocam” dedi ve ayrıldı dergâhtan.

Ancak o gidince, talebelerden biri, onun açık kıyâfetli olması sebebiyle arkasından tükürdü hafifçe.

Onun bu kaba hareketi, fevkalâde üzdü bu zâtı.

Hattâ celâllenip sordu:

Delikanlı;

“Hocam! Açık vaziyette yanınıza geldi, onun için" dedi.

Kerpiçli Dede;

“Çok yanlış yaptın evlâdım!.. Unutma ki, o da Allah’ın bir kulu. Üstelik dînini öğrenmek için gelmiş. İmânlı bir hanım” buyurdu.

O talebe;

“Özür dilerim hocam. Bunu düşünemedim” dedi.

Mübârek zât;

“Hemen tövbe et. Bilesin ki senin yaptığın bu hareket, onun o kıyafetle gezmesinden daha büyük günahtır. Allahü teâlâ hepimizi, benlik tuzağına düşmekten muhâfaza etsin” buyurdu.