"Ey genç, seni sevdim!"

A -
A +
Balıkesir erenlerinden Yürek Dede zamanında bir “genç”, elinde sazıyla köy köy dolaşır, saz çalıp eğlendirirdi insanları.
Bir gün de çalıyordu.
Bu zât ile karşılaştı...
Onu görünce heybetinden korktu!
Ve sazını sakladı eteğine. Kendisini azarlayacağını sandı. Lâkin mübârek zât azarlamadı...
Hattâ şefkatle;
“Ey genç! Seni sevdim. Bize gel oturup konuşalım, sohbet ederiz” buyurdu.
Bu iltifat karşısında şaşırdı delikanlı!
“Peki efendim” dedi.
Ve o gün katıldı sohbete.
Çok hoşuna gitti.
Çok da zevk aldı.
Ayrılırken;
“Efendim, izniniz olursa her gün sohbetinize gelmek istiyorum” dedi.
Buyurdu ki:
“Tabii, her gün bekliyorum.
“Ama bir şartım var hocam.”
“Hayrola, neymiş şartın?”
“Saz çalmama izin vereceksiniz.”
“Pekâlâ” buyurdu.
Ardından sordu:
“İyi de, neden bu şartı koşuyorsun evlâdım?”
“Çünkü öyle alışmışım ki, vazgeçmem imkânsız!”
Buyurdu ki:
“Peki, çal çalabilirsen!”
Genç ayrılıp eve geldi.
Ancak tamamen değişmişti kalbi.
Eve gelince ilk işi sazı kırmak oldu.
Zîra “saz” tutkusu gitmişti kalbinden.
Hattâ saza olan sevgisi, “nefrete” dönüşmüştü bir anda.
UYARI: Küfür, hakaret, bir grup, ırk ya da kişiyi aşağılayan imalar içeren, inançlara saldıran yorumlar onaylanmamaktır. Türkçe imla kurallarına dikkat edilmeyen, büyük harflerle yazılan metinler dikkate alınmamaktadır.