Hayat kısa...

24 Aralık 2017 02:00

A -

A +

Erma Bombeck, hayata mücadeleci bakışı ve komik köşe yazılarıyla fenomen hâline gelmiş Amerikalı bir köşe yazarı. Kadın, aile ve çocuk üzerine makaleleriyle tanındı, çok satanlar listesine giren on beş kitap yazdı. En etkileyici yazılarından biri ise, 1996 yılında kansere yenik düşmeden önce kaleme aldığıydı. Bu onun son makalelerinden biri olmakla birlikte hayata dair muhteşem notlar sunmaktaydı;

“Hayatımı yeniden yaşayabilseydim eğer;

Hastayken yatağa girer dinlenirdim...
Ben olmadığım zaman her şey kötüye gidecek diye düşünmezdim…

Gül şeklindeki pembe mumu saklamaz yakardım...
Daha az konuşur, ama daha çok dinlerdim!
Yerler kirlense, masa örtüm lekelense bile daha çok arkadaşımı akşam yemeğine davet ederdim...

Oturma odasında TV seyrederken, patlamış mısır yer, yerler leke olacak diye korkmazdım...

Bana gençliğini anlatmaya çalışan dedeme daha çok vakit ayırırdım...

Kocamın sorumluluklarını daha çok paylaşırdım...

Saçım bozulmasın diye, arabanın camını kapatmazdım...

Eteğimin lekelenmesine aldırmadan çimlere otururdum...
Televizyon seyrederken daha az, hayata bakarken daha çok ağlar ve gülerdim...

Ömür boyu garantilidir denilen hiçbir şeyi satın almazdım..

Hamileliğimin bir an önce sona erip, doğum yapmayı dilemek yerine, hamile olduğum her anın tadını çıkarırdım. Bu, harikulade bir olay...

Çocuklarım beni öpmek istediklerinde, asla 'Önce git ellerini yüzünü yıka' demezdim. Onlara daha çok 'seni seviyorum' ondan da daha çok 'özür dilerim' derdim…

Ama başka bir hayat verilseydi en çok yapacağım şey; her dakikasını değerlendirmek olurdu!..

Dikkatle bak... Gerçekten gör... Yaşa... Vazgeçme...
Küçük şeyler için şikâyet etmekten vazgeç!
Bana benzemeyenler, benden daha çok şeye sahip olanlar ve kimin ne yaptığı beni ilgilendirmezdi. Bunun yerine, ilişkilerimi güçlendirmeye çalışırdım...

Sahip olduğunuz ruhsal, fiziksel ve duygusal her şey için şükredin!

Tek bir hayatınız var ve bir gün sona eriyor...
Umarım her gününüzü değerlendirirsiniz...”

Ninem diyor ki; Mihnete şükretmeyen, nimete şükretmez...