"İşte biz de onları masallara çeviriverdik"

 

 

Müslüman olmadan önce Araplar, neredeyse dünyadan tecrit edilmiş bir milletti. Çöl bir taraftan, yarımadayı üç yönden kuşatan denizler bir taraftan, medeni dünyadan uzak kalmasına sebep teşkil ediyordu.

Araplar o derece bölünmüş, tembelleşmiş ve aşağı derecelere düşmüştü ki, diğer ülkelerle savaşacağını, komşu devletlere karşı zafer kazanacağını rüyasında dahi göremiyordu.

İran'la Bizans, o günün en büyük devletleri idi. Doğunun ve batının liderleriydiler. Bunlar Arap yarımadasını, bileziğin bileği sarması gibi kuşatmışlardı. Fakat çöl olan, yer altı ve yer üstü zenginlikleri az olan yarımada (o zaman petrol keşfedilmemişti) can ve mal kaybına değmezdi onlar için. Onların, bu verimsiz çöle para harcamaya ve fakir olan Arapları beslemeye ihtiyaçları yoktu. Ancak, böyle bir millet, kısa bir zaman sonra cihan tarihinde müthiş bir vazifenin temsilcisi olacaktır...

Bedevi Araplar, çöllerinden çıkmış fetihler yapmakta, düşmanlarını dize getirip ezmektedirler... Bu sel, Arapların merkezi olan Medine-i Münevvere'sinden, (Hicri 11) tarihinde (Mîladi 632) fışkırmış, önüne çıkan her şeye üstün gelmiş, dağları, ovaları basmıştır.

Sayıları yüz binleri bulan, tam techizatlı, geçtikleri yeri sarsacak kadar güçlü İran, Bizans ve Mısır ordularını mağlup etmiştir.

Yine bu sel, eski medeniyetleri, kuvvetli devletleri, köklü saltanat kuran milletleri silip süpürmüş ve onları tarihe gömmüştür.

Önceden Araplar onların gözünde küçük ve kıymetsiz görünürken imanla şereflenen Arapların gözünde diğer milletler küçülmüştü. Onlara bu gücü Allahü teâlâ ihsan buyurmuştu.

Dünyanın en güçlü süper imparatorluklarını kendi memleketlerine giderek perişan ettiler. Topluluklarını dağıttılar, tahtlarını yıktılar, krallarının taçlarını çiğnediler, hazinelerini açtılar, çoluk çocuklarını esir ettiler. Gurur ve kibir elbiselerini yama tutmayacak şekilde parçaladılar. Güçlerini bir daha yerine gelmeyecek tarzda imha ettiler. Kisra, bir daha yerine Kisra gelmemek üzere, Kayser de aynı şekilde helâk oldular... Zafer kazanılması için bütün sebepler, onların lehine, Müslümanların aleyhine idi. Fakat iman edenler etmeyenlere galip geldi. Sebe suresi 19. ayeti kerimede meâlen "İşte biz de onları masallara çeviriverdik. Onları darmadağın ettik" buyuruluyor. El A'raf 137'de ise meâlen "Hakâretlere maruz bırakılmış olan o kavmi de, kendisine feyz ve bereket verdiğimiz yere mirasçı kıldık" buyuruluyor.

Gülünç zayıflıktan sonra bu ezici kuvvet, acayip durgunluktan sonra bu şaşılacak canlılık, derin uykudan sonra bu çabuk uyanış tarihin çözemediği bilmecelerdendir...