Ferrari’sini kaybeden bilge!

Rakibi oynatmamak üzerine kurulu bir taktiğin her seferinde işe yarayacağını sanmak saflıktır… 

 

Bu başlığın açılımını yazımın sonuna bırakıyorum... Her hafta ‘hah tamam bu hafta düğüm çözülür’ diye geçiyoruz puan cetvelinin başına ve karşımıza yepyeni düğümler çıkıyor…

Dün de öyle bir gece yaşandı…

Bir kere Rıza Çalımbay’ın klasik öğretisi olan ‘aman gol yemeyeyim’ oyununu izledik. Abdülkadir ve Yusuf Yazıcı gibi iki önemli silahını gereğinden fazla savunma görevleriyle donatmış ve Galatasaray kalesinden uzakta oynattı. Şiddetli ve üretken pası da hiç düşünmediler ve tek model üzerinde ısrar ettiler. 

‘At Burak’a doğru, o bir şeyler yapar belki’ bir futbol planı olamaz…

Galatasaray’da ise Mariano’nun hücum aksiyonlarında ne kadar etkili olduğunu ve Belhanda’nın da özgür bırakıldığında neler yapabildiğini gördük...

Hubocan ve Uğur Demirok’u ‘yapışık ikizler’ modeliyle Gomis’in başına dikmek ona gol attırma zorluğu çıkarmış olabilir ama risk alıp Muslera’yı yere yatmak zorunda bırakacak hiçbir girişim sunamadı bize…

İkinci yarıda futbola benzeyen bir şeyler oynadıklarında ise arkayı açtıkları için ilk kez tek markajcısıyla buluşan Gomis maçı çözdü...

Bu çocuk sırtında iki markajcısıyla oynamayı da, onları ekarte edip fırsatını bulduğunda golünü atmayı da biliyor. 

Tabii maç bitti derken Kucka’nın orta sahadan attığı şapka çıkarılacak gole değinmeden de geçmeyelim. 

Şimdi gelelim başlığa...

Fatih Terim diye bir bilge adam var ve kendisinin olmayan bir takımı böyle bir coşkuyla oynatıyor…

Sorumluluk veriyor ama hesap da soruyor...

Her hafta ‘zorlu dönem başladı şimdi takılır’ denilen maçların ardından sağlıklı bir içimde çıkabiliyor...

Her hafta tribündeki 50 bin kişiyi mutlu etmeyi de başarıyor...

Haaa…

Ferrari’si de kayıp değilmiş…

Bulunmuş ve Florya’daymış...

 

MAÇIN ADAMI:Gomis