Hak eden kazandı

Bütçe farkı, kadro zenginliği ve derinliği hatta tribün çoğunluğu maçın ve kupanın Fenerbahçe’nin olacağını daha başlamadan söylüyordu...
Ama Fenerbahçe’nin fırtına gibi girişi üç-beş dakika içinde yerini melteme bıraktı ve top Akhisarspor’un emir komuta zincirine geçti... Volkan’ın gözünü koruyarak önlediği bir tehlike ve ardından müthiş bir vuruş ve tabela bile Akhisarspor’u yazmaya başladı.
Nedense Fenerbahçe daha telaşlı, Akhisarspor ise daha sakin...
Maç Aykut Kocaman’ın çizdiği gelenekselleşen senaryonun dışında oynanmaya başladı ve oyun Fernandao ve Valbuena’yı planlanandan çok önce oyuna davet eder bir görüntüye büründü…
Bir de oyunun başında; Şener’in evinin salonu gibi rahatlıkla kullandığı kendi soluna hafiften Caner’i yaklaştırarak önlem almayı düşünen Okan Buruk’un taktik hamlesini de göz ardı etmeyelim…
İkinci yarıya planlı çift santrfora karşılık zorunlu değişiklik nedeniyle üç stoperle cevap verdi Okan Buruk. Ama hamlesi tutan Aykut Kocaman oldu ve maç tekrar ortaya geldi ki; oyunun o bölümündeki baskı ve ısrara dayanılacak gibi değildi. Ancak golü bulduktan sonraki durgun ve klasik Kocaman ekolü gibi topu alarak oynamak da tahammül edilebilecek gibi değildi...
Sonrası yine geri düştüğü zamanlardaki oyununu bir türlü gerektiği zamanlarda oynayamayan tarafın yoğun baskısı...
Aynı filmi üç-dört kere izlemiş gibiydim anlayacağınız…
Maç biterken tekrar kupayı ucundan yakalayan golü Fenerbahçe bulunca gece tadından yenmez bir hale büründü…
Ancak oyununu ve galibiyetini taçlandıran Okan Buruk ve bir avuç kırık dökük, sakat, cezalı oyuncu grubuna bir alkış tutmamız gerek...

MAÇIN ADAMI: Okan Buruk