Şekerim yok ama çikolatam var!

A -
A +

“Herkesi eleştirip sorgulamak yerine bazen de hayatın tadını çıkarmak gerektiğini düşünüyorum...”

  Bir teyzemiz vardı komşumuzun annesi… Hastaneye gittiğinde doktor hanım veya doktor bey fark etmiyor. Kendisine “Hoş geldin teyzeciğim, ne rahatsızlığın var?” diye sorduklarında gayet samimi ve bir o kadar da safça şöyle diyor: “Yavrum ben ne bileyim neyim var. Hastayım işte. Onu siz bulacaksınız, doktor olan siz değil misiniz?” Bu teyzemize doktorlar belirli zamanlarda gittiğinde hep kutu kutu ilaç yazmışlar ve “şunu aç karnına”, “şunu tok karnına”, “şunu sabahleyin” diyerek kullanmasını istemişlerdi. Okuma yazması olmayan teyze kendisine verilen ilaçları bazen unutuyor bazen tansiyon için ilaç içeceğim derken ağrı kesiciyi içiyor, bazen şeker ilacını tansiyon yerine kullanabiliyordu. Çünkü okuma yazması yoktu. İlaçları kutusuna bakarak mavi renkli olan yeşil yazısı olan hapı pembe olan gibi ayırt ediyordu. Neye şahit oldum biliyor musunuz? Bu teyzemiz bu ilaçları bize göre kullanamadığı ama kesinlikle düzensiz kullandığı hâlde kendisine hiçbir şey olmadı. Arada bir rahatsızlanıp doktora gittiğinde kendisine hiç araştırıp soruşturmadan yine kutu kutu ilaçlar yazıldı... Bir gün oğlu annesine verilen ilaçları göstermiş ve tam kocaman bir valiz içindeki belki yüzden fazla kutu ilacı göstererek “bu ilaçların hepsini anneme verdiler” diyor ve ekliyordu: “Allah’tan annem her verilen ilacı alıp da kullanamıyor.” Hastaneler bir ayrı dünya, hastalar bir ayrı... Herkesi her şeyi eleştirip sorgulamak yerine bazen de hayatın tadını çıkarmak gerektiğini düşünüyorum. İşte geçen gün hastanede yatarken iki tane stajyer tıp öğrencisi geldi odama. Bana “seninle biraz konuşabilir miyiz" dediler. Ben de "vaktim var size saatlerce anlatabilirim sandalye alıp gelebilirsiniz” dedim. Çocuklar; "Yok biz soralım, sen cevap ver daha iyi olur" dediler. Ben de "çalıştığım yerden sormak kaydıyla başlayabiliriz" diye gülümsedikten sonra sorular gelmeye başladı: Hastalıklarımla ilgili “tansiyonun var mı?”, “alerjin var mı?”, “şekerin var mı?” diye sorarken espri olarak "şekerim yok ama çikolatam var" diyerek çekmeceden iki tane çikolata çıkartıp uzattım. Onların yüzündeki mutlu ifadeyi bir görmeliydiniz.               Fahrettin Özyurt-İstanbul

Şekerim yok ama çikolatam var!

UYARI: Küfür, hakaret, bir grup, ırk ya da kişiyi aşağılayan imalar içeren, inançlara saldıran yorumlar onaylanmamaktır. Türkçe imla kurallarına dikkat edilmeyen, büyük harflerle yazılan metinler dikkate alınmamaktadır.