Erkekler cepheye gidince...

“Seferberlikte eli silah tutan erkekler cepheye gidince, şehirde çoluk çocukla biz kadınlar kalırız!”     Ninem harp sandığını niçin sakladığını ve savaş zamanı daha ne gibi tedbirler aldığını anlatmaya devam ediyordu; evde ayrıca beş sığır, beş koyun postu var demişti: “Postun tüylerini ütüleyip kazanda kaynattığın zaman, bir post gerektiğinde bir ay bir evin et ihtiyacını karşılar. Gerisini bulursan yaş meyve sebze yersin. Bulamazsan, kırlardaki pancarla idare eder gidersin…" İlkokul çocuğu olarak, seferberlik, harp ve kıtlık görmüş olan ninemin anlattıkları aradan yıllar geçtiği hâlde bugünkü gibi hatırımdadır ve o nur yüzlü ninem gözümün önünden hiç gitmez: “Yavrum, seferberlikte eli silah tutan bütün erkekler cepheye gidince, şehirde çoluk çocukla biz kadınlar kalırız. O vakitlerde bağa bahçeye çıkamazsın, Canik Dağları üstünde Rum çeteleri, Ermeni çeteleri cirit atar. Hele bir alay kadar Kör Andon Ermeni çetesi vardı ki, Kelkit Vadisi boyunca, Reşadiye, Niksar, Erbaa, Lâdik, sahilde de Samsun, Çarşamba bütün bu şehirleri, köyleri yağmalıyor, insanımızı öldürüyor, hayvanları sürüp götürüyor. Kadın, kız bağda, bahçede yakaladığını dağa kaldırıyor. Müslümanlar ne kadar merhametliyse, onlar da o kadar zalim” dedi. Tüylerim diken diken oldu. Nineme daha bir sokuldum ve yutkunarak sordum: “Peki nine, senin silahın var mıydı? Böyle tehlikeli durumda ne yapıyordunuz?” Benim bu soruma saçımı okşayıp cesaret verircesine cevapladı: “Silahımız olmaz olur mu oğlum? Belçika güzel bir toplu tabancam vardı. Alimallah 50 metreden sekmez vururdu. Mahalledeki tabancalar paslandı harpten sonra, attık. Eğer yine harp olursa, dayıngilde, eniştengilde tabancalar var. Onlar harbe, cepheye giderse, silahlarını bolca mermiyle bana bırakacaklar. Erzak da var. Gerisi kolay. Allahü teâlâ, Resûlullah, evliyaullah zaten bizimle beraber. Elhamdülillah dinimiz, imanımız, Kur'ânımız var. İmandan, dinden büyük silah olamaz. Erbaa’nın güneyinde Ekselli Hazret, kuzeyinde Ali Osman Holayi Efendi yatıyor. Müslümanlar daralınca, onbir İhlas, bir Fatiha okuyup ruhlarına gönderdi mi, Allahü tealanın izniyli evliyanın ruhaniyeti yetişir. Sana vasiyetim olsun ki…” DEVAMI YARIN