İlk defa bu kadar yürüyebildim

A -
A +
 4. seanstan sonra sancılarım azalmaya başladı. Kızıma “otobüsle gidebiliriz” dedim...   O kadar mutlu olmuştum ki duygularımı ifade edecek kelime bulamadım... İlk seansımı yaptılar. Vücudumda hiç acı hissetmedim. Ama bu arada içimden, “yıllardır onca ilaç kullandım iyileşmedim de beni bu kılcal iğneler mi iyileştirecek?” diye düşündüm. Ne yalan söyleyeyim sanki biraz ümitlerim kırılmıştı. Hastalığım Kolitis Ülseroza idi ve çok şiddetliydi. O kadar çok karnım ağrıyordu ki… İlk seansa, kızım eşim ve ben taksiyle gittiğimizde şoför kasisten geçerken bile karnım sancılanıyordu. Karnımı tuta tuta zorla gitmiştik. İkinci ve üçüncü seanslarda da aynı şekilde sancım devam etti. Dördüncü seanstan sonra sancılarım azalmaya başladı. Kızıma “otobüsle gidebiliriz” dedim. Kızım, “dayanamazsın anne” dedi. Ama ben kendimi iyi hissettiğimi söyledim. Biraz zorlanarak da olsa durağa kadar yürüdüm. Aylardır ilk defa otobüse biniyordum. Ve de bu kadar uzun mesafe yürüyebilmiştim. Bu 5. seansımızdı. Karın ağrılarımın şiddeti azalmaya başlamıştı. Artık azar azar yemek yemeye de başladım. Önceden yatak içinde sadece sağ yanıma yatıp karnımın altına yastıklar dolduruyordum. Karnım yine de acıyordu. Ama artık yastıkları doldurmadan fazla kımıldamadan tek taraflı yatabilmeye başladım. Artık tek başıma bile tedaviye gidip gelebileceğimi söyledim. Kendime güvenmeye başladım. Durakta bir kafede çay ile tost aldım. “Acaba sancılanır mıyım?” diye de endişe ettim ama hiç sancılanmadım. Şükür artık rahatça yemek yiyebiliyordum. Otobüste yarım saatlik mesafede de sancım olmadı. Eve geldim biraz dinlendikten sonra kalkıp yemek bile yaptım. Allah’ım şükürler olsun... 13. seanstı, babam bize geldi. Benim hâlimi görünce çok sevindi. “Kızım çok şükür eline yüzüne kan gelmiş” dedi. Komşular beni görünce tanıyamıyordu: “Ne kadar iyi olmuşsun ne ilacı kullanıyorsun?” diye soranlara "Maraş Akupunktur"a gidiyorum dediğimde kimse inanmıyor, hatta yeminler ettiriyorlardı. 15. seanstan sonra tamamen normal hayatıma döndüm. Artık istediğim gibi yemek yiyorum. Her istediğim yere korkusuz gidip gelebiliyorum. Hareket etmekle karnım ağrımıyor. İstediğim gibi evimin bütün temizlik işlerini yapmaya ve namazlarımı da rahatça kılmaya başladım.  Çok şükür. Sebep olanlardan Allah razı olsun.             Selvihan Günaydın-İstanbul
UYARI: Küfür, hakaret, bir grup, ırk ya da kişiyi aşağılayan imalar içeren, inançlara saldıran yorumlar onaylanmamaktır. Türkçe imla kurallarına dikkat edilmeyen, büyük harflerle yazılan metinler dikkate alınmamaktadır.