Üniversite öğrencisi bir kızdı...

“Sevencan ile işte tanışmamız böyle başlamış oldu. Adı gibi candan seven birisiydi...”

 

 

Her hâlinden çok acı çektiği belli oluyordu. Onun anlattıklarından benimle birlikte bu tarihî yaşlı Kabadayı Hanı da ağlıyor gibiydi.

Kelimeler sık sık, boğazına düğümlenip kalıyor birkaç kez yutkunduktan sonra tekrar hiç alakasız bir yerden anlatmaya başlıyordu. Anlattıkları çok acıklı dokunaklı şeylerdi her kelimesiyle o anları tekrar yaşıyor gibiydi.

-Cumhur Ağabey bize şöyle okkalı iki çoban çayı daha getirebilir misin?

Dedikten sonra sık sık uzaklara dalıp giden Yalçın’ın sırtını sıvazlıyor ve;

-Yalçın dostum, istersen en başından başlayalım. Sevencan ile nasıl tanıştığınızdan başla tabii ki bu seni üzmez ise, dedim.

Yalçın bir uykundan uyanırcasına iki eliyle gözlerini ovuşturduktan sonra tekrar anlatmaya başladı:

-Ağabey ben hayat mücadelesine doğuştan bir sıfır geride başlamışım. Elde yok avuçta yok. Ailem fakir yoksul kimseler. Zaten bizim mahallenin tamamı yoksul gariban insanlardan oluşuyordu. Amma bizler o mahallenin de en fakir ailelerinden birisiydik.

İlkokulu dahi zar zor bitirebildim. İlkokul arkadaşlarım doktor, avukat, öğretmen olma düşleri kurarken ben ekmeğin peşine düştüm; “eve bugün nasıl ekmek götürebilirim” hesabı içerisindeydim.

Yedi yaşından beri çalışıyorum. Her türlü pis zor işleri yaptım. Allah’a bin şükürler olsun ki hiç utanmadım sıkılmadım. Zira çalmadan çırpmadan alın teri ile helal kazandım. En son işimde evden eve nakliyat, yani bir çeşit  hamallık yaptım.

Bir gün üniversite öğrencisi bir kız aradı. Eşyalarının taşınacağını söyledi, adresini verdi; öğrencinirn evine gittim.

Sevencan ile işte tanışmamız böyle başlamış oldu. Adı gibi candan seven birisiydi. Daha ilk karşılaşmamızda bir hamal olmama rağmen beni çok sıcak karşıladı. Tepeden bakmadı hor görmedi beni. Sözü fazla  uzatmayalım o günden sonra zaman zaman gördüm Sevencan’ı…

Ben değil o arıyordu beni. Zira çalıştığım nakliye şirketinin telefonu onda vardı.

Garibime gidiyordu onun beni sık sık aramaları, zira ben haddimi biliyordum.

“Sevencan gibi güzel kültürlü bir kızla benim ne işim olabilir?” diye düşünüyordum.

Zaten hiçbir zaman işimle gönül ilişkilerini birbirine karıştırmamıştım. Bir kez olsun Sevencan’a yalan söylemedim. Kendimi olduğumdan başka göstermedim. Ona kur yapmadım, umut vermedim... DEVAMI YARIN