Birbirimize doyamadık...

A -
A +
 “Bana göstermiyorlardı. Bildiğim tüm duaları yirmi dört saat onun için okuyordum...”     Çok zor şartlar altında, fakir bir ailenin çocuğu olarak evden eve nakliye firmasında hamallık yapan Yalçın’ın hayatı, evini taşımak için gittiği üniversite öğrencisi kızın kendisinin peşini bırakmamasıyla değişir... Evlendikleri Sevencan daha evliliğinin ilk ayında bir trafik kazası geçirir: "Sevencan’ım yoğun bakımdaydı. Bana göstermiyorlardı. Bildiğim tüm duaları yirmi dört saat onun için okuyordum. Yoğun bakım ünitesi kapısında tam yirmi gün bekledim. Amma olmadı be Ağabey olmadı... Sevencan’ımın ölüm haberini genç bir doktor verdi. O çıldırmış hâlimle doktora sarılmış yaka paça olmuşum. Beni güvenlikçiler alıp götürmüşler sakinleştirici iğne ile uyutmuşlar…”              *** Yalçın yeniden bir çocuk gibi ağlamaya başlamıştı. Bu sefer onu susturmak mümkün olmadı. Handaki bütün herkes bizim masamıza gelmişti. Yalçın’la birlikte ben de ağlıyordum. Herkes olayı anlamaya çalışıyor her kafadan bir ses çıkıyordu. Bir müddet sonra ben kendime geldim. Yalçın’ın kolundan tutarak ayağa kaldırdım. “Kalk gidelim dostum, biraz hava alalım. Kütahya sokakları bizi avutur” dedim. Ve Yalçın’ın koluna girerek Kabadayı Hanından gözü yaşlı iki zavallı olarak ayrıldık. O gün bütün gün boyunca Yalçın ile beraberdim. Beraber âdeta Kütahya sokaklarını ölçtük. Yalçın’ın hikâyesinin tamamını dinleyince ben de bir mum gibi eridim bittim. Yalçın, Sevencan’ın ölümünden sonra bir daha kendine gelememiş. “Onun ölümüyle ben de öldüm Ağabey. Şu anda canlı cenaze gibi yaşarken mezarda gibiyim. Topu topu bir ay evli kaldık, birbirimize doyamadık. Rabbim inşallah tez zamanda bizi birbirimize kavuşturur, beni de onun yanına alır. Benim bu acım dinmez, kabuk bağlamaz ağabey” diyor başka bir şey demiyordu Yalçın. Ona, ben dâhil hiçbir dostunun annesinin babasının doktorların tavsiyeleri hiçbir işe yaramıyor… Yalçın şu sıralar karasevda olmuş durumda. Böyle giderse pek yakında ya kara topraklar altına Sevencan’ına gidecek ya da bir ruh ve sinir hastalıkları hastanesine… Şimdi en çok ben bundan korkuyorum. Dualarım Yalçın için… İnşallah en kısa zamanda eskisi kadar olmasa bile sağlığına kavuşur da insan içine çıkabilir…

          Şahin Ertürk-Kütahya

UYARI: Küfür, hakaret, bir grup, ırk ya da kişiyi aşağılayan imalar içeren, inançlara saldıran yorumlar onaylanmamaktır. Türkçe imla kurallarına dikkat edilmeyen, büyük harflerle yazılan metinler dikkate alınmamaktadır.