Beni bir kez öpseydi bari...

”Ah be anam, yalancıktan da olsa bir kez sıkı sıkı sarılsaydın ya bana. Bir kez öpseydin beni...”

Annemi yerde baygın ve inler hâlde görünce çok telaşlandım… Çocukken öptüm mü bilmiyorum ama annemi ilk kez yanağından orada öptüm. Sonra telefonla ambulansı aramak için polisi çevirmişim. Sonra polis beni aradı, ben kapattım. Ambulansa ulaştım. Ambulansın gelmesi çok sürmedi. Annemi hastaneye kaldırdık. Annem hastanede 1-2 saat içerisinde kendine geldi. Şekeri düşmüştü…

Yine eve gitmek istedi. Bu sefer zorla kendi evime götürdüm. Birkaç gün kaldı. Sonra tekrar evine gitmek istedi. Götürdüm. Ağabeyim genelde gurbette olduğundan çok sık karşılıklı görüşemiyorlardı.

Bir bayram günü annem ayaklarından rahatsız olduğunu söyledi. Ağabeyim bir merhemle annemin ayaklarını ovarken;

“Annem hasta kimse ilgilenmiyor” gibi iğneleyici bir cümle kurdu.

Dikkatimi çeken bu cümle sonrası ne demek istediğini sordum. Sormaz olaydım.

Ağabeyim “kadın evde baygın bulundu” diye ikinci bir cümle kurunca beynimden vurulmuşa döndüm. Ağabeyim babamın hasta olduğu, annemin hastaneye kaldırıldığı o sürede gurbette idi. Hiçbir şeyden haberi yoktu. Birisi birileri annem babam her kim ise hadiseyle ilgili ağabeyime bahsetmiş olmalı ki ağabeyim bana böyle bir cümle kurdu.

Birisi karşıma geçseydi ve bana kurşun sıksaydı daha iyiydi. Ağabeyimin sözleri şairin dediği “parçalanan yüreğine yuva kurdu mermiler” sözü gibi, zaten paramparça olan yüreğimi tuz buz etti. Tuz buz olan yüreğime yuva kurdu o sözler.

Annemi bir kez öptüm. O da baygınken. Bir daha öpebilir miyim bilmiyorum... Bayramda, gördüğümde, rüyalarımda usulen öpüyorum ama o baygınken öptüğüm gibi olmuyor.

Ah be anam, yalancıktan da olsa bir kez sıkı sıkı sarılsaydın ya bana. Bir kez dolu dolu öpseydin beni. Bir kez yumuşacık ellerinle okşasaydın saçlarımı, bu dünya bu kadar ağır gelir miydi bana? Ölmeyi arzular mıydım bu kadar...

Ey yüce Allah’ım! Anam bir kez sımsıkı sarılsın bana, bir kez öpsün beni, bir kez okşasın saçlarımı sonra al canımı hayırlısıyla. Hayırlı bir ölüm ver, sonumu hayreyle...

Dualarınızı beklerim muhterem okurlar. Dualarınızı beklerim...

            Rumuz: “Olmasaydı sonumuz böyle”