"Allah’ım kurtar beni..."

A -
A +
“Ağzımdan, burnumdan gelen sımsıcak kanlar şahidim olsun ki, burası dünya değildi!..”     Hiç trafik kazası geçirdiniz mi? Allah göstermesin. Allah kimsenin başına vermesin. Ama trafik kazaları hayatımızın hemen yanı başındadır. Hemen her gün okuruz, duyarız. Hatta kamera kayıtlarından izleriz, yüreğimiz ağzımıza gelir. Size kaza sonrası beyin kanaması geçiren bir hastanın yaşadığı hâli dilim döndüğünce anlatmaya çalışacağım… “Hadi canım sen de nereden biliyorsunuz?” mu diyorsunuz? E bilmem mi, ben geçirdim o kazayı… Beni kaldırmışlar acil olarak hastaneye… Yıllar önce yaşadığım o kazayı ve kaza sonrasını kazazede olarak sizlere anlatıyorum... Ölümü nereden bilsin ölmeyen kimse? Bir anda bütün dünyanız allak bullak… Bütün programlarınız, düşünceleriniz, hedefleriniz stop… Sadece ölüm var karşınızda… Öyle ki, ya birkaç saat, ya birkaç saniye… Kim olursanız olun… İster veli, ister deli; ister dinli, ister dinsiz… Hırsız, yankesici, kumarbaz… O an için yapacağınız tek şey var… Allaha yalvarmak: -Allah’ım kurtar beni!.. Çünkü sizi bekleyen kesin ve kati bir son var hemen önünüzde… -Neredeyim ben? İnlemeyle mırıldanma arası bir şey… Sessiz bir mırıldanış sadece… Dünya dedikleri koşuşturmaların yaşandığı gezilen tozulan yer burası mı? Ağzımdan, burnumdan gelen sımsıcak kanlar şahidim olsun ki, burası dünya değil… Fizikte tarif edilen, gözle görülen elle tutulabilen hiçbir şey yok etrafımda… Tutmak istediğim her şey, toz bulutu hâlinde yok oluyor… Görmek istediğim eşyaya, bakışlarım değdiği an ürküp kaçışıyorlar… Kulağıma bazı telaşlı sesler geliyor. Ama nereden ve nasıl geldikleri meçhul… Tıpta buna “şuur kaybı” diyorlarmış… Peki, şuurum yerine geldiği zaman her şey yine eski hâline dönecek mi? Beni hastaneye götürenler “kendini bırakma!” diyorlar sık sık… Ancak işittiğim sözleri beynim algılayamıyor, aklım yorum yapamıyor. Kendi elimde mi kendimi bırakmamak? Uçurumdan aşağı yuvarlanan insanın “düşmeyeceğim” demesi sonucu değiştirir mi? Arabanın arka koltuğunda, başım arkadaşımın dizlerinin üstünde. Uyku ile baygınlık arası hâldeyim… Gözlerim açık ama ne bakıyor ne görüyor. Gördüklerim görülmeyenler, hissettiklerim hissedilmeyenler… DEVAMI YARIN
UYARI: Küfür, hakaret, bir grup, ırk ya da kişiyi aşağılayan imalar içeren, inançlara saldıran yorumlar onaylanmamaktır. Türkçe imla kurallarına dikkat edilmeyen, büyük harflerle yazılan metinler dikkate alınmamaktadır.