Bu adam da kim böyle?

 “Bakanlık müfettişiyim. Hepiniz yerinize geçin. Kimse ayrılmasın. Telefon filan etmesin...”

 

 

Sağlık Ocağının kapısı “pat!” diye açılınca yüreğimiz ağzımıza geldi. Gözlükleri burnunun üzerinde kravatlı dedektife benzeyen biriydi. Saçları dökülmüş ellili yaşlarda olan bu kimse okumuş kültürlü birine benziyordu bir tuhaf öfkeli hâli vardı.

Sanki suçlu biri binadan içeri girmişti de onu arkasından kovalıyormuş gibiydi. Nefes nefese etrafına bakındı. Biz daha neyin ne olduğunu anlayıp soru soramadan emir verdi ortaya:

-Doktor nerede?

Bu öfke dolu patavatsız insana aynı pervasızlıkla cevap verdim:

-Yok!

Benim sözüm üzerine çehresine acı bir gülümseme yayıldı. İçinden “güzel!” der gibi bir tavır takındı ve bıyıksız dudaklarını bir iki oynattıktan sonra kendini tanıttı:

-Bakanlık müfettişiyim. Hepiniz yerinize geçin. Kimse bir yere haber vermesin. Telefon filan etmesin!..

Hoş, o yıllarda cep telefonumuz zaten yoktu. Sağlık ocağının santralinde bulunan telefon da zaten hemen karşı masada bulunuyordu:

Bir kişi gelip sağlık ocağını teslim mi almıştı? Hâliyle korkudan iliklerimize kadar titredik. Bir şikâyet mi vardı hakkımızda? Ne olmuştu da böyle apansız gelivermişti?

Müfettiş Bey de bu arada doktor beyin masasına geçip kuruldu. İkinci emrini verdi:

-Bir daktilo getirin bana…

O yıllarda cep telefonu olmadığı gibi bilgisayar da yoktu. Daktilosunu hazırladık getirdik hemen:

-Buyurun efendim.

Müfettiş tutanak tutan zabıt kâtipleri gibi hem de kendisi iki parmakla, on parmak hızında daktilonun tuşlarını tıkırdatmaya başladı. Uzunca bir paragraf yazdıktan sonra ikinci sorusunu haykırdı:

-Nerede peki doktor?

Ne cevap verecektik? Gelecek desek, ya gelmezse? Nerede olduğunu da bilmiyorduk. Bizim kem küm ettiğimizi fark edince zafer kazanmış gibi tekrar gürledi:

-Cevap veremiyorsunuz değil mi? Her zaman böyle mesaisine lakayt mı davranır?

Doktor Bey için küçücük kasabada zaten sağlık ocağında olmasına bile gerek yoktu ki? Belki de mesaiye gelirken yolda bir ilçe sakini seslenmiş ve çocuğuna bakmasını istemişti. Doktor Bey ilçe halkından biri olmuştu. Gece demeden gündüz demeden insanlar kapısına gider doktor da her vakit hastaya bakardı...

Tam bu sırada içeriye bir hasta girdi. Doktor da yoktu. Müfettişe göre tam bir disiplin suçuydu… Bak şu aksiliğe ya… DEVAMI YARIN