AİLE- ÖĞÜT

Danışan dağlar aşmış, danışmayan düz ovada şaşmış. (Atasözü)       HİÇLİK…   Hiçlik, bir kavganın ortasında kalmış bir şiir gibi. Hangi yöne dönse, hangi yöne baksa karanlık bir gök gibi. Yıldız var diye kendisine ısrarla ettiği telkin gibi. Bir kitap ayracının, sadece okurun yorulduğu yerde kitaba sarılması gibi. Tıpkı beyaz bir şiirin siyah bir imgeyle oynadığı satranç gibi. Kâh gündüz kâh gece gibi… Öylesine kavgalı ama öylesine güzel ki. Teması olmayan sözler gibi öylesine kopuk.. Ve bir o kadar anlamlı, tıpkı sis gibi, öylesine garip bir yokluk, var ama sanki saklı gibi. Hiçlik: Bu mısraların arkasındaki beyaz gibi, Okuyanın değil, sadece ve sadece yaşayanın anlayacağı gibi. Ve hiçlik bir şairin sabahın köründe avazı sustuğu kadar yazması gibi. Sonu olmayan ve tıpkı biz gibi. Yarın yaşarım deyip bugün ölmek gibi... İşte bu şiir de o kelime gibi, koskoca bir "Hiç" Biraz özümse diyor, tıpkı Hazreti Mevlana gibi.                      S. Cafer Tayyar Arvas-Konya       ŞİİR                     Hâlimiz   Hâlimiz, derdimiz, yolumuz aynı Sanki terk etmiş bu dünyâyı Edeple anarken mübârek evliyâyı Sesi titreyen dost nerededir   Ehl-i sünnet ile şereflenen Takdir-i ilâhiye rıza gösteren Kimine hasret, kimine gaflet olan Kıymeti bilinmeyen dost nerededir   Kavuşunca Mektubat-ı Rabbani'ye Başlar ayrılık korkusuyla ağlamaya Cennet nimeti olurdu böylesi yâre Seçilmiş, nasipli dost nerededir                    Osman Ayhan Terzi       UNUTULMAZ KELİMELER   MUNTAZAM: Arapça kökenli bir kelime olup “düzenli, tertipli, düzgün; her şeyin yerli yerinde olması” anlamında hem sıfat olarak hem zarf (belirteç) olarak kullanılır. Tanzim, nazım, Türk Dil Kurumunda da düzgün. Düzenli, derli toplu; düzenli, sürekli ve düzgün bir biçimde diye anlamlandırılmıştır. Örnek: “Bizi beslemek için muntazam yumurtlarlar” Ömer Seyfettin