Kuş beyinli!..

Sözlük anlamı; akılsız, aptal olan ‘Kuş beyinli’ bir aşağılama sözcüğü olarak kullanılıyor. ‘Kaz kafalı’ ise anlayışsız, kavrayışsız, kafasız. 
Özdemir Asaf, Yuvarlağın köşeleri’nde “Kuşun beyni küçüktür. Kuş büyük müdür?” diye soruyor. Bilim adamlarından da biz koca beyinlilerin kuş beyinli kaz kafalarından almamız gereken dersler geliyor.

 

Yaban kazları “V” şeklinde uçarlar. Bilim adamları kazların neden bu şekilde uçtuklarını araştırmışlar. Araştırma sonucunda şu verilere ulaşmışlar:

 

1- ‘V’ seklinde uçulduğunda, uçan her kuş kanat çırptığında, arkasındaki kuş için onu kaldıran bir hava akımı sağlıyormuş. Böylece "V" seklinde bir formasyonda uçan kaz grubu, birbirlerinin kanat çırpışları sonucu ortaya çıkan hava akımını kullanarak uçuş menzillerini yüzde yetmiş oranında uzatıyorlarmış.
Yani tek başına gidebilecekleri maksimum yolu grup hâlinde neredeyse ikiye katlıyorlarmış.
Ezcümle; Belli bir hedefi olan ve buna ulaşmak için bir araya gelen insanlar, birbirlerinden hız ve haz alarak hedeflerine daha kolay ve çabuk erişirler.

 

2- Bir kaz "V" grubundan ayrıldığı anda uçmakta güçlük çekiyor. Çünkü diğer kuşların oluşturduğu hava akımının dışında kalmış oluyor.
Bunun sonucunda, genellikle gruba geri dönüyor ve yoluna grupla devam ediyor.

 

Ezcümle; Eğer kafamız bir kaz kadar çalışıyorsa; bizimle aynı yöne gidenlerle istişareyi ve iş birliğini sürekli kılarız.

 

3- “V" grubunun başında giden kaz hiçbir hava akımından yararlanamıyor.
Bu yüzden diğerlerine oranla daha çabuk yoruluyor. Bu durumda yorulunca en arkaya geçiyor ve bu defa hemen arkasındaki kaz lider konumuna geçiyor.
Bu değişim sürekli yapılıyor; böylece her kaz, grubun her noktasında yer almış ve aynı oranda yorulmuş oluyor.

 

Ezcümle; Yaptığınız her işi, yeri ve zamanı geldiğinde başkasına bırakmak gerekiyor.

 

4- Gruptaki bir kuş hastalanırsa veya bir avcı tarafından vurulup uçamayacak duruma gelirse; düşen kuşa yardım etmek üzere gruptan iki kaz ayrılıyor ve korumak üzere hasta/yaralı kazın yanına gidiyor.
Tekrar uçabilene (veya eğer ölürse, ölümüne kadar) onunla beraber yaralı kuşu asla terk etmiyorlar!
Daha sonra kendilerine başka bir kaz grubu buluyorlar. Ve… Hiçbir kaz grubu, kendilerine bu şekilde katılmak isteyen kazları reddetmiyor.

 

Ezcümle; Dostlar hiçbir zaman yarı yolda bırakılmaz, iyi ve kötü her zamanlarında yanlarında olunur. Üstünlük taslanmaz, herkese kucak açılır. Zekâ, birlik, vefa hususunda “kaz kafalılar”dan ders alınmalıdır!


Ninem diyor ki; Allah uçamayan kuşa alçacık dal verir.