Mevlana Celaleddin-i Rumi "kuddise sirruh" -17-

Simya ilmi!.. "Bedreddin-i Tirmizi" adında biri vardı, Simya ile uğraşır, yani "altın" yapardı. "Mevlana"nın ismini birinden duydu bu zat, Ziyaret etmek için, Konya'ya geldi bizzat. Oğlu Sultan Veled'in evine gitti önce, Ne için geldiğini, arz eyledi şöylece: Dedi; (Ben simyagerim, altın elde ederim, Hazreti Mevlana'yı ziyarettir dileğim. Ayrıca, yapacağım altından, her gün biraz, Talebeleri için, edeceğim ona arz.) Sultan Veled, güzelce dinledi kendisini, O akşam, pederine arz eyledi hepsini. Hiçbir şey buyurmadı "Mevlana" da cevaben, Ertesi gün, o zatın evine gitti hemen. Kapısını çalıp da girdiğinde evine, Baktı, "Altın yapmakla" uğraşıyor o yine. Bedreddin, "Mevlana"nın görünce geldiğini, İltifatlar ederek, karşıladı kendini. Ona gösterdiyse de böyle ilgi, iltifat, Onda, meslek icabı bir "gurur" vardı fakat. Zira o, mesleğini çok üstün biliyordu, Bunu, yalnız kendisi yapar zannediyordu. Mevlana hazretleri üstün firasetiyle, Onun düşündüğüne vâkıf oldu ayniyle. Kurtarmak gayesiyle onu bu gururundan, Paslı bir demir görüp, istedi onu bundan. Bedreddin, o demiri alıp arz ettiğinde, Âniden "Altın" oldu Mevlana'nın elinde. "Bu nasıl olur?" diye, düşünürken pek derin, Mevlana hazretleri, buyurdu; (Ey Bedreddin, Bu, gayet kolay iştir, niçin şaşırıyorsun? Altın elde etmeği, bir şey mi sanıyorsun? Sen, "Simya ilmi" ile yaparsın bunu, ancak, Ahirette bu sana, fayda sağlamayacak. Bu ilim, ahirette hiç yaramaz işine, Girmene mani olmaz "Cehennem ateşi"ne. Çünkü sırf, bu dünyada iş görür bu marifet, Dünyada kalır yine, öldüğünde akıbet. Sen bugün meşgul ol ki, bir Simya ilmi ile, Ölürsen, ahirete o da gelsin seninle.) O, bir şey anlamayıp, eyledi ki ona arz; (Efendim, bu Simya'yı anlatın bana biraz.) Buyurdu; (Ey Bedreddin, ilim, amel ve ihlas, Bu üçüne kavuş ki, bunlardır Simya esas. Eğer atabilirsen kalbinden masivayı, Elde etmiş olursun işte asıl Simya'yı) Bedreddin, ihlas ile bağlanıp Mevlana'ya, Kavuştu çok geçmeden, bu "Hakiki Simya"ya.