Mevlana Celaleddin-i Rumi "kuddise sirruh" -26-

İyi insan... Vaktiyle iki mü'min, bir vak'a üzerine, Sinirlenip küstüler, sonra birbirlerine. Lakin arkadaşları, bu hale üzüldüler, Hazreti Mevlana'ya gelip haber verdiler. Mevlana hazretleri onları çağırarak, Buyurdu ki; (Bu yolda, yoktur küsüp darılmak. Allah, bazı kulları yarattı mütevâzı, Onlar hep aşağıya akarlar "Su" misali. "Yumuşak huylu" olur ve hep alttan alırlar, Öyle ki, her mahluka şefkatli davranırlar. Bazı kullarını da, taş ve toprak misali, Yarattı Hak teala, gayet "Sert tabiatli" "Su" toprağa inerek, mütevazı davranır, Böylece sert topraklar, hayat bulur, canlanır. Yani su, yere inip, toprakla birleşince, Onda, türlü nebatlar yetişir nice nice. "Su" yere inmeseydi, olmaz idi bu hayat, Bitmezdi o topraktan, böyle bitki ve nebat. Zira toprak, kalkıp da suya gitmez idi ki, Yetişsin üzerinde, türlü nebat ve bitki. Bunun gibi ey insan, kırıldığın bir kimse, "Toprak gibi" davranıp, yanına gelmez ise. Sen, "Su gibi" davranıp, yaklaş o yaranına, O sana gelmiyorsa, sen git onun yanına. Zira iki Müslüman, birbirine küsseler, Hangisi ötekine önce giderse eğer, Cennete, daha önce, o girer ahirette, Ve daha çok sevaba, o kavuşur elbette. Hakiki bir Müslüman, şudur ki ey insanlar, Elinden ve dilinden, kimseye gelmez zarar. "Yumuşak bir halı"ya benzer ki iyi insan, Üzerinde gezenler, incinmez asla ondan. O, öyle kimsedir ki, beğenmez kendini hiç, Lakin onu göreni, kaplar huzur ve sevinç. Yanına, çekinmeden rahatça girer herkes, Zira onlar bilir ki, o, kimseyi incitmez. Kendisini herkesten aşağı, kötü bilir, Aynaya baktığında, kendisinden iğrenir. Hiçbir icraatını iyi bilmez o zinhar, İbadet yapsa bile, eder tövbe istiğfar. Değil ki bir mü'minden, "Uyuz köpek"ten hatta, Bile o, kendisini üstün görmez hayatta. Bir karıncayı bile, incitmekten çekinir, Bilir ki, "Hayvan hakkı kul hakkından çetindir.") Dargınlar, Mevlana'dan işitince bunları, O an birbirine bitti dargınlıkları. Sevgi ve muhabbetle, kalkıp kucaklaştılar, Barışıp, birbiriyle hemen helallaştılar.