Mevlana Celaleddin-i Rumi "kuddise sirruh" -31-

Acı haber tez duyulur!.. "Mevlana hazretleri" vaktâ ki etti vefat, Acı haber, her yerde işitildi o saat. İnsanlar, her taraftan demeyip uzak yakın, Namazını kılmaya geldiler akın akın. Büyük küçük, genç ve pir, erkenden yolu tutup, Cenaze namazına geldiler grup grup. Öyle bir kalabalık oldu ki namaz vakti, Konya, ilk görüyordu böyle çok cemaati. Gayri müslimlerden de, vardı çok kalabalık, Onlar da cenazeye sahip çıktılar artık. Onun şiirlerini, yanık sesle okuyup, Feryad ediyorlardı, gayri müslim bir grup. Ve yerden başlarına toprak alıp saçarak, Dövünüp dururlardı, üstlerini yırtarak. Müslümanlar bu halden çok rahatsız oldular, Ve lakin hiç birine, mani olamadılar. Nihayet "Mu'inüddin Pervane" çıktı öne, Şöyle dedi onların önde gelenlerine: (Sizin bu yaptığınız, çılgınca hareketler, İzdihama yol açtı, yapmayın, artık yeter. Hem sonra yaptığınız bu tür hareketleri, Beğenmez, tasvib etmez, Mevlana hazretleri. Hem o, Müslüman idi, sizin, başka dininiz, Böyleyken, onun ile var mıdır bir ilginiz? Biz Müslümanlar varken, bugün ona hizmete, Siz niçin bizden fazla gelirsiniz gayrete?) Onlar da dediler ki; (Mevlana hazretleri, İlim ve irfaniyle aydınlattı bizleri. Sonra o, öyle parlak bir güneş idi ki hem, Onun ışığı ile, nurlandı cümle âlem. O, bütün düşkünlere yardımcı oluyordu, Müslüman, gayri müslim diye ayırmıyordu.) Bu şekilde bir cevap verince o kimseler, Halkı kendi haline bıraktılar bu sefer. Hazreti Mevlana'nın tabutunu taşımak, Maksadıyle, hep birden hücum etti cümle halk. Bu yüzden bir izdiham olmuştu maâlesef, Çoğu, ayak altında kalarak oldu telef. Hiç olmazsa bir adım götürmek için onu, Her insan, bir tarafa çektiler tabutunu. Mahşerî kalabalık ve izdihamdan sebep, Tabut, eller üstünde parçalandı nihayet. Yerine yenisini getirdiler ise de, O dahi parçalandı omuzlar üzerinde. Onun dahi yerine bir başka getirdiler, Böylece "Altı defa" tabut değiştirdiler. Çok şükür, bu altıncı etti artık kifayet, Ve tabut, musallaya konabildi nihayet.