Ölüm acısı çok şiddetlidir

İmâm-ı Şa’rânî hazretleri naklediyor:

Benim ilk hocam İmâm-ı Şenâvî hazretleridir.

Beni talebeliğe ilk kabul ettiğinde Ahmed Bedevî hazretlerinin kabrine gittik önce.

Bu zâta hitâben;

“Efendim, bu kişi, bizim sevdiklerimizdendir. Yüksek himmetinizle bunun da kalbini nurlandırınız” diye arz etti.

O an ses geldi kabirden.

Büyük velî ona cevâben;

“Peki, olur evlâdım” buyurmuştu.

O anda, ‘nûr’lu ellerini gördüm kabir üzerinde.

Uzatıp kuvvetle tuttu elimi.

Eğildim, hürmetle öptüm.

O anda değişiklik hissettim kalbimde.

Sanki kalp gözüm açılmıştı.

● ● ●

Bu zât bir gün de sevdiklerine;

“Ölüm acısı çok şiddetlidir” buyurdu.

“Nasıl efendim?” dediklerinde;

“Sanki bir diken dalını bir kişinin içine koymuşlar, kuvvetli bir kimse onu çekiyor. Kestiğini kesiyor, kalan kalıyor gibi olur” buyurdu.

● ● ●

Bir gün de sevdikleri;

“Efendim, dertlerden kurtulamıyoruz, bize, ne tavsiye edersiniz?” diye sordular.

Cevâbında;

“Duâ eder, yalvarırsanız, hiç gam kalmaz. Duâ etmemek, kederlerin en büyüğüdür. Allahü teâlâ, duâ edenleri sever. Ayrıca dertleri, belâları, nîmet bilmelidir” buyurdu.