"Bu kulun gözlerini aç!"

Devrinin en büyük âlimlerinden olan Abdullah bin Mübârek hazretleri, Horasan’da 736'da doğup, aynı yerde 181 (m. 796)’da vefat etti.

Bu zata bir âmâ geldi.

Gözleri görmüyordu.

"Efendim, bir duâ buyurun da Allahü teâlâ gözlerimi açsın!" diye rica etti.

Mübarek zat;

"Yâ Rabbî! Bu kulunun gözlerini aç" diye dua etti.

O anda açıldı gözleri.

Ve görmeye başladı.

● ● ●

Kötü huylu biri, Abdullah bin Mübârek hazretlerinin yanına gelir, sohbetini dinler ve büyük zevk alırdı. Ancak bu fazla sürmedi.

Kötü arkadaşlara uydu.

Ve artık gelmez oldu.

Abdullah bin Mübârek hazretleri, onun bu kapıdan ayrılmasına çok üzüldü!

"Niçin üzülüyorsun?" dediler.

Cevabında;

"O zavallı bizden ayrıldı, ama kötü huyları ondan ayrılmadı. Bizim yanımızda bir müddet daha kalsaydı, ahlâkı düzelebilirdi" buyurdu.

● ● ●

Bir gün de sevdikleri;

“İyi huylu olmak için bize ne tavsiye edersiniz efendim?” dediler.

Cevabında;

“İyi huylu olmak için, iyi huylu kişilerle arkadaşlık etmelidir. Çünkü insanın ahlâkı, arkadaşının huyu gibi olur. Ahlâk, hastalık gibi sârîdir, yani bulaşıcıdır” buyurdu.