"Yer yarılsa da içine girsem!..”

A -
A +
Tâbiîn’in büyüklerinden Atâ bin Ebî Rebah hazretlerine; “Bir kimsenin velî olduğu nasıl anlaşılır efendim?" diye sordular. Cevâbında; "Tatlı dili, güzel ahlâkı, güler yüzü, cömertliği, münâkaşa etmemesi, özürleri kabul etmesi ve herkese merhamet etmesiyle anlaşılır" buyurdu. ● ● ● Bir gün de sohbetinde; "Yumuşak huylu, hilim sâhibi kimse, gündüzleri oruç tutan, geceleri namaz kılan kimsenin derecesine kavuşacaktır” buyurdu. Ve ilâve etti: “Bir hadîs-i şerîfte “Gadap [kızgınlık] zamanında yumuşak davrananı Allahü teâlâ çok sever” buyuruldu.” ● ● ● Bir gün de sevdiklerine; “Bir Müslüman, dînimizin her emrine uysa, ama gönlünde biraz ‘dünyâ sevgisi’ olsa, o kul mahşer gününde çok mahcup hâle düşer!” buyurdu. “Niçin?” dediler. Cevâben; “Çünkü o kimse, mahşer ehli arasından çıkarılır ve bir melek, o kimseyi göstererek; ‘Bu, falan oğlu filândır ve kalbinde ‘dünyâ sevgisi’ vardır. İşte ey ehl-i mahşer! Hak teâlânın hiç sevmediği dünyâyı, bu kişi bir ömür boyu sevmiş ve kıymet vermiştir’ diye nidâ eder.” O kimse utanır! Çok mahcup olur. Ve “Âh! Yer yarılsa da içine girsem” diye temennî eder.
UYARI: Küfür, hakaret, bir grup, ırk ya da kişiyi aşağılayan imalar içeren, inançlara saldıran yorumlar onaylanmamaktır. Türkçe imla kurallarına dikkat edilmeyen, büyük harflerle yazılan metinler dikkate alınmamaktadır.