Cebrâil aleyhisselâm ayağa kalktı!..

Bir gün Sevgili Peygamberimiz mescitte otururken Cebrâil aleyhisselâm geldi.

Efendimiz, Hazret-i Cibrîl ile söyleşirken Sahâbe-i kirâm birer ikişer mescid-i şerîfe gelip, Seyyid-i kâinâtı meşgul görüp bildiler ki Hazret-i Cebrâil’le söyleşir.

Bir yere çöktüler.

Ve sükût ettiler.

O sırada Hazret-i Alî içeri girdi.

Selâm verip oturdu.

Sonra Hazret-i Osmân geldi.

Selâm verip oturdu.

Sonra hazret-i Ebû Bekir geldi.

Ve selâm verdi.

Cebrâil onu gördü.

Hemen ayağa kalktı.

Efendimiz de kalktı.

Cümle Eshap da kalktılar.

Ama hayret etmişlerdi!

Zîrâ Efendimiz, Eshâb-ı güzînden hiç kimse için ayağa kalkmazlardı.

Merak edip sordular.

Efendimiz buyurdu ki:

-Ebû Bekir mescide girdi.

Cebrâil onu gördü.

Ve saygıyla ayağa kalktı.

O kalkınca ben de kalktım.

Ama merak ettim.

Ve kendisine;

"Yâ kardeşim Cebrâil, Ebû Bekir'e niçin hürmet ettiniz?" diye sordum.

Bana cevaben;

"Yâ Resûlallah! Ebû Bekir benim hocamdır. Ona hürmet için ayağa kalktım" dedi.