"Sen de bir taş al!.."

Resûlullah Efendimiz, Medîne’de, Mescid-i şerifte, bâzı sahâbîlerle berâber idi.

Bir ara ayağa kalktı.

Ve eğilip, yerden bir (taş) aldı.

Hazret-i Ebû Bekr’e;

“Sen de bir taş al” buyurdu.

Hazret-i Ömer’e:

“Sen de bir taş al” buyurdu.

Hazret-i Osmân’a:

“Sen de bir taş al” buyurdu.

Ve Hazret-i Alî’ye:

“Sen de bir taş al” buyurdu.

Efendimiz, o taşı bir yere koydu.

Ve hazret-i Sıddîk’a;

“Yâ Ebâ Bekr! Taşını, benim taşımın yanına koy” buyurdu.

O da öyle yaptı.

Hazret-i Ömer’e;

“Yâ Ömer! Sen de taşını, Ebû Bekr’in taşının yanına koy” buyurdu.

O da emri yaptı.

Hazret-i Osmân’a;

“Yâ Osmân! Sen de taşını, Ömer’in taşının yanına koy” buyurdu.

O da taşını getirdi.

Ve o yere koydu.

Sonra Hazret-i Alî’ye;

“Yâ Alî! Sen de kendi taşını, Osmân’ın taşının yanına koy” buyurdu.

O da taşını getirdi.

Emredilen yere koydu.

Efendimiz;

“Ey Eshâbım! Bu taşların diziliş sırası, benden sonra halîfelerimin, önce Ebû Bekr, sonra Ömer, sonra Osmân, sonra Alî olacağına açık bir delîldir” buyurdu.