"Korktuğumuz başına geldi!.."

 

İlk sahâbîler, bir gün toplanıp; "Resûlullahtan başka, şu Kureyş kâfirlerine Kur’ân-ı kerîmi açıktan dinletebilen kimse olmadı" dediler.

İbni Mes'ud:

"Ben dinletirim" dedi.

Sahâbîler, ona;

"Biz onların sana bir zarar vermelerinden korkarız! Öyle biri olmalı ki gerektiğinde kendini koruyacak bir kavmi ve kabîlesi bulunsun" dediler.

O, ısrarla dedi ki:

Onlar da "peki" dediler...

Ertesi gün oldu.

Kuşluk vaktinde çıktı evden.

Makâm-ı İbrâhim’e geldi.

Müşrikler de oradaydı.

Önce Besmele çekip;

"Errahmânü allemel Kur'ân" diyerek başladı okumaya.

Müşrikler bunu duydular.

Hep birden üzerine yürüdüler.

Yumrukladılar, tekmelediler.

Yüzü gözü kanlar içindeydi.

Bu vaziyette geri döndü.

O ilk sahâbîler dediler ki:

Ama o, pişmân değildi.

Onlar, dediler ki:

İbni Mes'ud (radıyallahü anh), bundan sonra da defâlarca Kur’ân-ı kerîm okumuş ve müşriklere dinletmiştir.