"Ölürüm de dînimden dönmem!"

A -
A +
Müşrik Ümeyye, kölesi Bilâl-i Habeşî'nin Müslüman olduğunu öğrenince deliye döndü!
Ona dayak attı.
İşkenceler etti.
Bir ağaca bağlanmış olarak dövülen bu günahsız insanın patlak dudaklarından, kanlar süzülürdü aşağıya!
Zâlimin hıncı dinmiyordu.
Çıldıracaktı neredeyse!
“Nasıl olur, benim kölem olsun da bana sormadan Müslüman olsun!” diyordu.
Onu, kızgın kayaların üzerine çıplak olarak yatırıp teklîfini tekrarladı:
“Dön dîninden!”
Cevap, bir tekti: “Ehad”
Yâni, “Allah bir!”
Ümeyye kudurdu!
Cayır cayır yanan kaya üzerine yatırdığı Bilâl’in üstüne başka kızgın kayalar yığıp, bağırdı:
“Haydi, dön dîninden!”
Cevap aynıydı: “Allah bir!”
Altta kor gibi taş, üstte kaya.
Arasında bir garip mümin.
"Ölürüm de dînimden dönmem!" diyen bir üstün insan.
Ümeyye delirmek üzereydi!
Emretti adamlarına:
“Kum yığın üstüne!”
Sıcak kum döküldü vücûduna!
Hareket şansı da yoktu artık.
Nefesini bile zor alıyordu!
Tam bir ölüm-kalım mücâdelesi... (Devamı yarın)
 
UYARI: Küfür, hakaret, bir grup, ırk ya da kişiyi aşağılayan imalar içeren, inançlara saldıran yorumlar onaylanmamaktır. Türkçe imla kurallarına dikkat edilmeyen, büyük harflerle yazılan metinler dikkate alınmamaktadır.