''Haydi çık, ezân oku!..''

Bilâl-i Habeşî hazretleri, Peygamberimizin yaptığı bütün savaşlara katıldı.

Bedir savaşında, önceden kendisine çok ezâ ve cefâ eden Ümeyye bin Halefi öldürdü!

Mekke fethedilmişti.

Resûlullah, ona;

“Haydi ezân oku!” buyurdu.

Kâbe'de ilk ezânı o okudu.

Onun tatlı ve gür sesiyle Tekbîr sedâları dalga dalga Mekke semâlarında yayıldı.

Bunu işiten sahâbîler sevinçten ağlayıp gözyaşı döktüler!

Vaktâ ki Efendimiz vefât etti.

Artık ezân okumadı.

Onun hasretiyle yanıp tutuşuyor ve gözyaşı döküyordu!

Medîne'de duramadı.

Şam'a gitmek istedi.

Hazret-i Ebû Bekr;

"Kal, gitme!" buyurdu.

O ise cevâben;

"Yâ Ebâ Bekr! Sen beni âzât etmemiş miydin? Eğer kendin için âzât etmişsen kalayım, Allah için âzât etmişsen izin ver gideyim" dedi.

O zaman kabûl etti.

O da gidip Kudüs'e yerleşti.

Hazret-i Ömer, Bilâl-i Habeşî'ye, ezân okumasını ricâ etti.

Onu kırâmayıp ezân okudu.

Eshâb Onun sesini duydular.

Gözyaşlarına boğuldular!

Zîrâ o sesi işitince, Sevgili Peygamberimizi hâtırlamışlardı...