Habeşistan’a hicret etti

A -
A +
Mus'ab bin Umeyr îmân edince babası âdeta kudurdu! Ve zindana attı onu. Çok işkenceler yaptı! Bir gün saatlerce kırbaçlayıp yüzünü kumlara sürttü. Elleri kabarasıya kadar değnekle dövdü! Ama Mus'ab, bir yolunu bulup çözdü urganlarını, koştu Efendimize. Babası iyice çıldırdı! Şehirde bir nevi (ambargo) uyguladı ona karşı. Hazret-i Mus'ab için (anne baba) yoktu artık. Aile, akraba, komşu yoktu. Ama Allahü teâlâ vardı. Allah’ın Habîbi vardı. Ve mü’minler vardı. Bular da ona kâfiydi... Derken Habeşistan’a hicret etti. Bir süre sonra Efendimizi özledi. "Ölümse ölüm!" dedi. Ve düştü yollara. Şehre girdiğinde, Efendimiz aleyhisselâm, hazret-i Alî ile bir yerde oturmuş sohbet ediyordu. Bir ara Mus’abı gördü. Mübârek gözleri yaşla doldu! Çünkü üzerinde, iplikleri sökülecek kadar pörsümüş ve yamalı bir elbise vardı. Ve Hazret-i Alî’ye dönüp; "Anne ve babasının, ona en iyi yiyecek ve içecekleri verdiğini bilirim. Ama Allah ve Resûlünün sevgisi uğruna ne hâle gelmiş" buyurdular...
UYARI: Küfür, hakaret, bir grup, ırk ya da kişiyi aşağılayan imalar içeren, inançlara saldıran yorumlar onaylanmamaktır. Türkçe imla kurallarına dikkat edilmeyen, büyük harflerle yazılan metinler dikkate alınmamaktadır.