"Hemen çıkıp gidin bu evden!"

Mevlânâ hazretleri büyük velîdir.

Kerâmetler sâhibidir.

Bir gün, zamanın Pâdişahı Sultan Rükneddîn, evinde oturmaktadır ki, önünde Hazret-i Mevlânâ belirir birden.

Ve kendisine dönüp;

“Hemen çıkın bu evden!” der.

Ve gözden kaybolur.

● ● ●

Sultan şaşırır birden!

“Niçin, neden?” diye sormaz.

Hanım ve çocuklarını alır.

Birlikte acele çıkarlar.

Hikmeti o zaman anlaşılır.

Zîra ev, bir gürültüyle yıkılır!

Öyle ki, az gecikmiş olsalar, helâk olacaklardır.

Sultan, şükür olarak Ona (bin altın) hediye gönderir.

O da bu altınları alır.

Ve talebelerine dağıtır...

● ● ●

Bir gün de, Aksaray'da, bâzı kötü niyetli beyler, Sultan Rükneddîn'i Aksaray'a dâvet ederler. Hazret-i Mevlânâ niyetlerini anlar.

Ve Sultana gidip;

“Sakın gitme!” der.

O da gitmez.

Böylece ölümden kurtulur.

Ancak, kararlıdır o beyler.

Başka gün yine dâvet ederler.

Bu sefer sormadan gider.

Hâlbuki sûikast kurmuşlardır kendisine.

Gider gitmez öldürürler...