HRİSTİYANLIK ve İSLAM

Hazret-i İsa, 30 yaşında peygamber olmuş, 3 sene, 3 ay kadar peygamberlik yapmıştır. Annesi, Hazret-i Meryem’dir. İslâm dinine göre, Hazret-i Meryem, temiz, iffetli bir kadın olup, evlenmeden İsa’yı doğurmuştur. İsa Mesih’in babasız dünyaya gelişi; dünyayı yoktan var eden, Hazret-i Âdem’i anasız-babasız yaratan yüce Allah’ın “ol” emriyle olmuştur (Al-i İmrân, 59).

İsa aleyhisselâm; değiştirilmiş, bozulmuş olan Yahudi dinini ıslah etmek için gelmiş ve bunu açıkça ifade etmiştir. İnsanları, Tek Allah’a inanmaya ve ibadet etmeye çağırmıştır.

Fakat Yahudiler, onun bu kudsî davetini kabul etmediler, hatta onu öldürmeye, çarmığa germeye kalktılar. Bu husus, Kur’ân-ı Kerim’de şöyle açıklanmaktadır:

Onlar onu öldürmediler, onu asmadılar da. Fakat (öldürülen ve asılan kişi) kendilerine (İsa) gibi gösterildi. Gerçekten (İsa ve onun öldürülmesi) hakkında kendileri de ihtilâfa düştüler. (Bu konuda) kesin bir şüphe içindedirler. Onların bunda hiçbir bilgileri yoktur. Ancak (kupkuru bir) zanna uymaktadırlar. Onu yakînen öldürmemişlerdir. Bilâkis Allah onu (diri olarak göğe) yükseltip himayesine almıştır. Allah, mutlak galip, yegâne hüküm ve hikmet sahibidir (Nisa,157-158).

İsa peygambere Yüce Allah tarafından İncil tebliğ edildi. Böylece Tevrat’ın hükümleri yürürlükten kalkmış oldu. Zaten Hazret-i Musa’ya gönderilen Tevrat kendi din adamları tarafından değiştirilmiş ve bozulmuştu. Hazret-i İsa da bunun için gönderilmişti.

İsa peygambere inanan İseviler, Hazret-i İsa’nın sağlığında ve göğe kaldırıldıktan sonra çok zulüm ve sıkıntılarla karşılaştılar. İçlerinde münafıklar da vardı. Hakiki İncil değiştirildi. Münafık olan Pavlus, “İsa’nın haça gerilmesi; hikmet, adalet ve kurtuluştur. Çünkü Allah, insanların günahlarını affetmek için, 'kendi oğlunu' öldürtmüştür” diyerek bir iftira ortaya attı. Bu iftira, bugünkü Hristiyanlığın temel felsefesini oluşturdu.

İslam dinine göre Hazret-i İsa, hiçbir zaman, insanların günahkâr olarak doğduğunu söylemedi ve yüce Allah’a oğul isnat etmedi.

 

 

Bugünkü Hristiyanlıkta temel ilkeler, şöyle sıralanabilir:

Hristiyanlık dinine göre;

. İnsanlar günahkâr olarak doğarlar. Çünkü ilk insan Hazret-i Âdem, Allah’ın sözünü tutmamış ve bundan dolayı cennetten kovulmuştur.

. Âdem peygamberden sonra gelen bütün insanlar bu günahı taşırlar.

. Hazret-i İsa, insanları bu günahtan kurtarmak için, dünyaya gelmiş olan Allah’ın oğludur.

. Cenab-ı Hak, insanların günahını affetmek için, kendi oğlunu haça göndermiştir.

. Dünya, bir çile yeridir. Dünyada zevk ve safa yasaktır. İnsanlar çile çekmek ve ibadet etmek için yaratılmışlardır.

. İnsanlar, doğrudan Allah ile temas edemezler. Allah’tan bir şey isteyemezler. Ancak rahipler, insanların yerine, Allah’a yalvarabilir ve onların günahlarını affedebilirler.

. Hristiyanların başında (Katolik mezhebine göre) Papa  bulunur. Papa günahsızdır. Onun her yaptığı iş doğrudur.

Bu durumda Hristiyanlıkta inanç sistemi, üç esasa dayanmaktadır:

Bütün bunlar, İslam dinine göre bozulmuş olan Hristiyanlığın yanlış ve batıl itikatlarıdır.

 

 

İslam’a göre bozulmuş olan Hristiyanlıktaki ibadetler, şu başlıklar altında toplanabilir:

. Dua.

. İstavroz (haç) çıkarmak. Bu teslisi anmak içindir.

. Vaftiz ve Communion (komünyon) ayinleri.

Vaftiz, kutsal bir farizadır. Vaftizde, Baba, Oğul, Ruhu’l-Kudüs adına yıkanmak emrolunur. Böylece ruhlar, İsa Mesih’in kanıyla günah kirlerinden arınır. Vaftiz olma, açıkça, Baba, Oğul ve Ruhu’l-Kudüs’e tanrı ve mabut olarak itaatın ilânıdır. Vaftiz olana şarapla ekmek verilir.

Communion (komünyon) âyini de, İsa Mesih’in kendisini teslim ettiği gece bıraktığı bir uygulamadır. Bir parça ekmek ve şarap ile icra olunur.  

. Nikâh kıymak. Katoliklerde boşanmak câiz değildir.

Bunlar, Hazret-i İsa’nın tebliğ ettiği Tek Allah itikadından sapan, din adamlarınca değiştirilen Hristiyanlığın kendi inançlarına göre yaptıkları ibadetlerdir.

 

 

Hristiyanlarca muteber sayılan inciller dört tanedir:

Matta, Markus, Luka ve Yuhanna.

Bir rivayete göre 4 bin adet incil yazılmıştır. Ancak yukarıda isimleri geçen dördü, muteber sayılmıştır. Bu inciller, teslis akidesini (üç ilâh inancını) kabul etmiştir. Bu arada Barnabas incili, teslise yer vermediği için, papazlar tarafından yasaklanmıştır.

İncil, Kitab-ı Mukaddes’in Ahd-i Cedid kısmıdır.

 

 

Hristiyanlıktaki ilke ve ibadetlerle, İslâmiyetin bazı esas ve ibadetleri karşılaştırılacak olursa, şunlar görülür:

. Hristiyanlıkta Tanrı inancı komplekstir, karışıktır: Üç tanrı vardır ve bu üç tanrı, bir Tanrı’ya eşittir. Peygamber, ulûhiyyet taşımaktadır.

. İslâmiyette ise, temiz, basit ve sade bir Allah inancı vardır: Allah birdir; benzeri ve ortağı yoktur. Doğmamıştır ve doğurmamıştır (İhlâs, 3). Peygamber, insandır (Kehf,110); ilâhlıkla ilgisi yoktur.

. Hristiyanlıkta, Tanrılar çoğaltılmıştır. Kiliselerde, Haç ile Hazret-i Meryem ve Hazret-i İsa’nın resimleri bulunur. Haç şekline tapılır.

. İslâmiyette ise, ibadet, ancak Tek Allah’a yapılır (Fatiha, 5). Putlara tapmak, yasaklanmıştır.

. Hristiyanlar, kiliselerine istedikleri şekilde girebilmektedirler.

. Hristiyanlıkta, kimse doğrudan doğruya Cenab-ı Hak’tan af ve merhamet isteyemez. Arada rahip olmazsa, günahlar affolunmaz. Din adamları, ruhban sınıfını teşkil ederler. Ruhban sınıfının, büyük mevki ve imtiyazları vardır. Hristiyan halkın günahlarını affeder; para karşılığında cennetin anahtarlarını satar. Kilise usulüne aykırı hareket edenlere ceza verir; engizisyon mahkemeleri kurar; hatta, dinden tard edip lânet ederler.

. Hristiyanlıkta, birbirinden farklı dört Kitap (incil) bulunmaktadır. İncil’de Hazret-i İsa, havariler gibi insanlar tarafından ilave edilen sözler vardır.

. İslâmiyette ise, Kitap birdir; o da Kur’ân-ı Kerim’dir. İçinde Hazret-i Muhammed de dâhil, insanlar tarafından ilave edilen bir söz yoktur; hepsi yüce Allah’ın kelâmıdır, sözüdür.

Buradan da anlaşılıyor ki, Hazret-i İsa’ya gönderilen İncil, sonradan değiştirilmiş, dört adet olmuştur. Böylece Allah’ın kitabı olmaktan çıkmıştır.

Hristiyanlıkta Peygamber ulûhiyyet/ilâhlık taşıdığı hâlde çarmıha gerilebilmiştir. Tanrı’nın her şeye gücü yetmesi gerekirken, Hristiyanlarca Tanrı’nın oğlu olduğu söylenen Hazret-i İsa, kendisini ölümden kurtaramamıştır. Bu mantığa göre Tanrı’nın, nasıl öldüğünü, ölebileceğini açıklamak, kolay olmasa gerektir!

 

 

Hristiyanların bazı sıfatları Kur’ân-ı Kerim’de şöyle açıklanmıştır:

“Meryem oğlu Mesih, gerçekten Allah’ın kendisidir” diyenler, kâfir olmuşlardır. Halbuki Mesih (şöyle) demişti: “Ey İsrail oğulları, benim Rabbim, sizin de Rabbiniz olan Allah’a kulluk edin. Çünkü kim Allah’a şirk koşarsa, şüphesiz Allah, ona cenneti haram kılar. Onun varacağı yer ateştir (cehennemdir). Zalimlerin yardımcıları da yoktur" (Maide, 72).

Allah üçün (üç ilâhın) biridir, diyenler, kâfir olmuşlardır. Hâlbuki bir ilâhtan başka, ilâh yoktur (Maide,73).

Hıristiyanlar da, “Mesîh (İsa) Allah’ın oğludur” dediler (Tevbe, 30).

 

 

Kendilerine kitap verdiklerimiz onu (o kitaptaki peygamberi), öz oğullarını tanıdıkları gibi (sıfatlarını bilir ve) tanırlar. Buna rağmen onlardan bir grup bile bile gerçeği gizler (Bakara, 146).

. Allah’a iftira etmişlerdir:

Söyledikleri Allah katından olmadığı hâlde: “Bu Allah katındandır” derler. Onlar bile bile Allah’a iftira ediyorlar (Al-i İmran,78).

. Onlar, bilginlerini, rahiplerini rabler edinmişlerdir:

(Yahudiler) Allah’ı bırakıp bilginlerini (hahamlarını); (Hristiyanlar) da rahiplerini ve Meryem oğlu Mesîh’i (İsa’yı) rabler edindiler. Hâlbuki onlara ancak tek ilâha kulluk etmeleri emrolundu. O’ndan başka ilâh yoktur. O (Allah), bunların ortak koştukları şeylerden uzaktır (Tevbe, 31).

Yahudiler ve Hristiyanlar “Biz Allah’ın oğulları ve sevgilileriyiz” dediler. De ki: Öyleyse günahlarınızdan dolayı size niçin azap ediyor? Doğrusu siz de O’nun yarattığı insanlardansınız (Maide, 18).

(Ehl-i kitap) “Allah çocuk edindi” dediler. Hâşâ! O, bundan münezzehtir, uzaktır. Göklerde ve yerde olanların hepsi O’nundur, hepsi O’na boyun eğmiştir (Bakara, 116).

Ey ehl-i kitap! (Gerçeği) görüp bildiğiniz hâlde niçin Allah’ın âyetlerini inkâr edersiniz (Âl-i İmran, 70-98)?

Ey iman edenler! Yahudileri ve Hristiyanları (inançlarını ve ibadetlerini beğenerek ve kendi kimliğinizi bırakarak) dost edinmeyin. Çünkü onlar birbirinin dostudurlar (birbirinin tarafını tutarlar). İçinizden onları (inanç ve ibadet bakımından üstün tutarak) dost edinenler, onlardandır (onlardan olur). Şüphesiz Allah, zalimler topluluğunu hidayete erdirmez (Maide, 51).

Dinlerine uymadıkça, Yahudiler de Hristiyanlar da asla senden razı olmayacaklardır. De ki: Doğru yol, ancak Allah’ın (Kur’ân’da bildirdiği) yoludur (Bakara, 120).

 

 

Şu anda yürürlükte olan Yahudilik, hak din olmadığı gibi Hristiyanlık da hak din değildir. Her ikisi de sonradan din adamları eliyle değiştirilmiştir. Her ikisi de yüce Allah’a oğul isnat etmiştir. Hristiyanlar, Hazret-i İsa’yı ilâh derecesine yükseltmişlerdir. Tek olan İncil, dörde çıkarılmıştır. Bir dinin ilâhi Kitab’ı değiştirilince, o kitaba dayanan iman ve ibadetlerin de vahyî ve ilâhi olamayacağı çok açıktır.

Onun için Ehl-i kitap, vakit geçirmeden son Peygamber Hazret-i Muhammed’e tabi olup İslam ile şereflenirlerse, gerçek Mü’minler olarak dünya ve Ahiret saadetine kavuşmuş olurlar.