Kul hakkı

Onca nimet varken kul hakkı yemek niyedir ki? Eski Endülüs hükümdarlarından biri gariban bir kadının arsasını çok beğenmişti. Şahane manzarasıyla yeni yaptıracağı saray için en uygun mevkideydi. Arsa hemen hükümdarın hazinesine katıldı hem de hiç bir bedel ödenmeden… Müşkül durumda kalan kadın, çareyi hükümdarı kadıya şikâyet etmekle buldu.

Zamanın Şeyhülislamı, kadını dinleyip haklı olduğuna hükmettikten sonra hükümdara hiçbir şey söylemeden bir çuval ve bir de kürek alıp o arsasına gitti. Başladı toprakları çuvala doldurmaya. Padişah sarayından Şeyhülislamı seyrediyor kendi kendine;
“Şeyhülislam aklını oynatmış olsa gerek…” diyordu. Şeyhülislam, çuval yarılanınca sırtlayıp götürmek istedi. Fakat ihtiyar olduğundan ve toprak ağır olduğundan kaldıramamıştı. Biraz daha toprak koyup çuvalı ağzına kadar doldurdu. Tekrar kaldırmak istediğinde tabii ki, kaldıramadı! Şeyhülislamın bu acayip hâlini seyreden hükümdar daha fazla sabredemeyip huzuruna çağırdı ve: “Ey muhterem, sen bu yaşlı ve zayıf hâlinle o çuvalı nasıl taşıyacaksın? Bir de çuvalı boşaltacağına ha bire dolduruyorsun. Bunu kaldıramayacağını nasıl düşünemiyorsun?” diye sordu.

Şeyhülislamın istediği olmuştu; “Peki Sultan’ım, siz benim omuzlarımın o çuvalı kaldıramayacağını biliyorsunuz da yarın huzur-u İlâhîde o arsayı kaldıracak güce sahip olamayacağınızı niye düşünemiyorsunuz? Sizin omuzunuz benim omuzlarımdan çok mu kuvvetli?” diye sorunca hükümdar hata ettiğini, hocanın kendisini ikaz için böyle yaptığını anladı ve kadının arsasını gasbetmekten vazgeçti…

Kendi canını hiçe saysa da, taşıyıcı olup hasta olmasa da, velev ki Covid geçirmiş olup ‘atlattım’ sansa da; tedbirleri hiçe sayan, aşı olmayıp bir de karşıtlık yapıp, sürü bağışıklığını engelleyenler; bihaber ‘sebebi’ oldukları hastaların, vefatların, bitmeyen salgın dolayısıyla yaşanan maddi manevi sıkıntıların hakkını huzur-u ilâhîde nasıl ödeyecek?

Ninem diyor ki: Yarına kalır ama asla yanına kalmaz.