Mehmetler kurtardı!

Ersun Yanal hâlâ bu formayı giyenlerle bize bekleneni sunamadı. Bu maç iki Mehmet’in gayretiyle kazanıldı…

Fenerbahçe-Y. Malatyaspor maçıyla ilgili birkaç şey aktarayım; Ben uzun zamandan bu yana derbiler dâhil, Avrupa maçları bir kenara bu kadar çok not tuttuğumu, bu kadar karmaşık bir oyun çözmeye çalıştığımı hatırlamıyorum. Ligin tepesinde rüzgâr estiren Malatyaspor, bir kere uzun süre dokuz kişiyle oynadı. Yani Adem’i ve Ömer’i saymıyorum. Daha sonra bir de Ahmet girdi ki indiler mi sekize! Bunun yanı sıra düne kadar iyi bir organizatör olarak izlediğimiz Guilherme’de sanıyorum bizim ligdeki en kötü maçını oynadı. Aleksic’in oyundan alınışı da benim anlam veremediğim bir teknik direktör uygulamasıydı.
Ev sahibine dönersek, maçın ilk yarısında rakibin biraz önce anlatmaya çalıştığım sakat yapısından da yararlanarak ayağa toplarla oyuna garantili çıkan taraftı. Hele hele Mehmet Topal’ın stoperler arasından yaptığı paylaşımları çok büyük bir oranla arkadaşlarına oyun kurmak adına servis edişi dikkat çekiciydi. Tabii Malatya’da sahada olduğu sanılıp eksik görünenler listesindeki gibi aynı eleştiriler için Fenerbahçe’de Ayew’i başta sayarsak Benzia’yı da ona eklersek yukarıda değinmeye çalıştığım ilk yarıdaki Fenerbahçe doğrularındaki bu iki olumsuzluk ev sahibi lehine çalışmayan tuhaflıklardı.
Fenerbahçe, o ilk yarıdaki yukarıda anlatmaya çalıştığım oyun yapısını ikinci yarıda yine kaybeder gibi oldu. Tabii oyuncu değişikliklerinden sonra Dirar’ın bir süre orta sahada görev alması hem temponun düşmesine hem de o pas kurgusunun paylaşılmasındaki sakatlığı oluşturdu.
Bu arada şu VAR’dan da bir kere daha bahsedeyim. Burada görev alan arkadaşlar, tabii maçın hakemini de onlara katarsak, bir penaltı uydurarak hiçbir işe yaramadıklarını bir kere daha sergilediler.
Ersun Yanal’ın hâlâ bize forma içindekilerle istenileni sunamaması Mehmet Ekici’den sonra bir başka Mehmet’le yani Topal’la bu defalık da affa uğradı.

MAÇIN ADAMI: Mehmetler…