Daha ne olsun!

Sezonun en flaş iki takımı kupada final oynadı! Aralarındaki temel fark şuydu! Trabzon’un sadece atanı ve tutanı çok iyiydi.

Alanyaspor ise daha dengeli ve daha homojen bir takımdı. Bekleri, stoperleri, kanatları, ön liberoları, golcüsü hele de Bakasetas hepsi bir takım oyununun tamamlayıcılarıydı.

Guilherme, Sipois ve Ceyhun’un arasında eridi. Ayakta kalmaktan çok, yerde kalıyordu.

Ekuban zaten etkisizdi, sakatlandı çıktı. Sosa da yokları oynuyordu.

Bütün ataklar, pozisyonlar, rakip kaleye inebilmek hepsi bordo-mavili takımın “uzunu” ve “kısası” ile oluyordu.

Yani Ömür ve Sörloth ile... Çok iyi anlaşıyorlar. Kupayı getiren ilk gol, bu anlaşmanın ürünüydü.

Juanfran, Caulker, Tzavellas bir anda iptal oldular.

İyi de 1-0 memlekette herkese yeter, ama Trabzonspor’a asla yetmez.

İşte dün herhâlde buna iyi çalışmış olacaklar ki; maçtan hiç kopmadılar. Uzatmalarla 75 dakika önde oynamayı bildiler. Alanya karşısında bunu başarmak, kupayı hak etmektir.

***

Aslında Alanya dün beklenen futbolunu sergiledi.

Erol Bulut; ideal kadrosunun üzerine Salih, Onur, Mustafa hamlelerini vakit geçirmeden yaptı.

Topa daha fazla sahip olan ve rakip sahada daha çok gözüken Alanya idi.