“Sünnetimi terk edene...”

 

 

Cevap: Şeyhülislam Ahmed bin Süleyman bin Kemal Paşa hazretleri, Şerh-ı hadîs-i erba'în kitabında; (Sünnetimi terk edene şefaatim haram oldu) hadis-i şerifini şöyle açıklamaktadır:

“Bu hadis-i şerifte sünnet demek, İslamiyet yolu demektir. Çünkü, mümin kimse, büyük günah işlese de, şefaatten mahrum olmaz. Hadis-i şerifte; (Büyük günah işleyenlere şefaat edeceğim) buyuruldu. Resulullah efendimizin Hak teâlâdan getirdiği dine tabi olmak lazımdır. Bunu terk eden, şefaate kavuşamaz.” Şir'at-ül-islâm kitabında deniyor ki:

“Bu hadis-i şerifteki sünnet, yapması vacib olan şeyler demektir. Bu da, Eshâb-ı kiramın ve Tâbi'în ve Tebe'i tâbi'înin imanı ve ibadetleridir. Bu sünnete yapışanlara, Ehl-i sünnet denir. O hâlde, hadis-i şerifin manası, inanılacak şeylerde ve yapılacak ve sakınılacak işlerde Ehl-i sünnetten ayrılanlar, şefaate kavuşamayacaklardır demektir.”

          ***

Cevap: Bir kimsenin iman ile öleceği son nefeste belli olur. Bir insan, bu devlete kavuşunca, Allahü teâlânın ihsanları başlar. Bu anda, elbette sevinir. Saadet sahibi ol kimsedir ki, Azrail aleyhisselam gelip;

“Korkma, Erhamürrâhimîne gidiyorsun. Asıl vatanına kavuşuyorsun. Büyük devlete erişiyorsun!” der. Böyle kimseye, bundan daha şerefli bir gün yoktur. Bu dünya, bir konaktır. O cihana bakınca zindandır. Bu geçici varlık, bir görünüştür. Gölge gibi, yavaş yavaş çekilmekte, geçip gitmektedir. Hadîs-i şerîfte buyuruldu ki:

Dünya hayatı, rüya gibidir. Mevt (ölüm) uyandırıp, rüya bitecek, hakiki hayat başlayacaktır. Müslümanın ölümü, hayattır. Hem de, sonsuz hayat! Mevlâna Celâleddîn-i Rûmî hazretleri, Azrail aleyhisselamı görünce;

“Çabuk gel, canım çabuk gel. Beni Rabbime çabuk kavuştur!” demiştir.

          ***

Cevap: Ölümden evvelki hayata dünya, ölümden sonraki hayata ahiret hayatı denir. Ahiret hayatı üçe ayrılır: Mezardan kalkıncaya kadar kabir hayatı, tekrar dirildikten, cennete veya cehenneme gidinceye kadar kıyamet hayatı, üçüncüsü ise, cennet ve cehennem hayatıdır.