Dini bozan din adamları!

 

 

Cevap: Konu ile alakalı olarak Seâdet-i Ebediyye kitabında deniyor ki:

“İslamiyette şeyhülislamlar ve İslam müftileri vardı. Müfti adını taşıyan devlet memurlarının da bulunduğu zamanlar oldu. İslam müftisi ile müfti denilen memurları birbirine karıştırmamalıdır. İslam müftileri, Allahü teâlânın emirlerini ve yasaklarını bildiren âlimler idi. Müfti denilen devlet memurları ise, zaten İslamiyeti bilmezlerdi. Allahü teâlânın yasak ettiği bir şeyi, kanun emretseydi, bu şeyi yapmak caiz değildir demezlerdi. Allahü teâlânın emrettiği bir şeyi, bir zalim terk etseydi, bu şeyi yapmak lazım olduğunu söyleyemezlerdi. Susarlar veya tersini söylerlerdi. Böylece, kendileri dinden çıkar, Müslümanları da günaha veya küfre sürüklerlerdi. Cengiz askerinin, İslam memleketlerine yayılıp, camilerin yıkıldığı, Müslümanların öldürüldüğü zamanlarda, Fâtımîler, Resûlîler hatta Abbâsîler zamanında, böyle müfti denilen devlet memurları, haramlara caizdir dediler. Hatta, Kur’ân-ı kerime mahluktur dediler. Müfti adı verilen bu memurların böyle uydurma fetvalar vererek dinin yıkıldığı zamanlarda, fıkıh, ilmihal kitaplarına uyanlar, doğru yolda kaldı, dinlerini kurtarabildi.”

         ***

Cevap: Fetva demek, herhangi bir şeyin ahkam-ı islamiyyeye uygun olup olmadığını bildirmek demektir. Yalnız, uygundur veya caiz değildir demek, fetva olmaz. Bu cevabın, hangi fıkıh kitabının, hangi yazısından alındığını da bildirmek lazımdır. Fıkıh kitaplarına uymayan fetvalar yanlıştır. Bunlara bağlanmak caiz değildir. İslam bilgilerini öğrenmeden, bilmeden, âyet-i kerime veya hadis-i şerif okuyup da, bunlara kendi kafasına, kendi görüşüne göre mana verenlere İslam âlimi denmez. Bunlar Beyrut'taki papazlar gibi, Arapça bilen bir tercüman olabilir. Ne kadar yaldızlı, parlak söyleseler ve yazsalar da, hiç kıymeti yoktur. Ehl-i sünnet âlimlerinin anladıklarına ve bunların yazdığı fıkıh kitaplarına uymayan sözleri ve yazıları Allahü teâlâ beğenmez.