Kur’ân-ı kerime iğrenç saldırı!

 

Son üç gündür sosyal medya, Marmara İlahiyat Fakültesi’nden Prof. Dr. Mustafa Öztürk’ün yeni bir videosu ile çalkalandı. Mustafa Öztürk bu videosunda Kur’ân-ı kerim ile ilgili akıl almaz isnat ve iftiralarda bulunuyordu.

Aslında onun buna benzer videoları daha önce de ortaya çıkmıştı. Kendisine üç beş kez bu sütunlarda cevap vermiş ve çekmiş olduğum videolarla kendisini uyarmıştım. Fakat bu kez kamuoyundan öyle güçlü bir tepki geldi ki Mustafa Öztürk dayanamadı ve istifasını sundu...

Kendisini "FETÖ’yü tenkit ediyormuş, FETÖ’nün karşıtıymış" diyerek Marmara Üniversitesine aldırdılar. Tencerenin kapağı burada fena açıldı ve bütün kokuları ortaya saçıldı!..

Marmara İlahiyat'ın dekanı Ali Köse kendisine kol kanat gerdi. “FETÖ gitti ama bin FETÖ geliyor” diyerek TRT’de garip konuşmalar yapan ve fakat ikinci bir FETÖ’nün adını vermeyen Köse, fakültesinde tefsir derslerini, -hâşâ- “Kur’ânı peygamber yazdı” zihniyetiyle yapan akademisyenini hiç duymadı mı acaba? Nerede yaşıyor bilmek gerek. Yoksa kendisi de aynı fikirlerde mi?

Evet, çok acıdır. Türkiye’de onlarca ilahiyat fakültesi var. Öztürk’ün bu son videosuna toplum güçlü bir şekilde tepkisini ortaya koyarken ilahiyat camiasından birkaç kişi hariç mertçe bir ses duyamadık. Her şeye maydanoz olan köşe yazarları da yine üç beş kişi hariç sustular. Bazısı da son anda bindi trene. Bu çok acı bir durumdur gerçekten.

Fransa’da dinimize bir hakaret olduğunda ortalığı velveleye verenler, ülkemizde onun on katı yıkım hareketine neden ses çıkarmazlar? Hemen “fikir özgürlüğü”, “konuşulsun tartışılsın efendim” pozuna girer veya hiç duymamış gibi dururlar. Anlamak mümkün değil!

Aslında ben ilahiyatçı hocalarımızın bugün konuşmasını da beklemezdim. Zira bugün bağırsalar fazla bir mana da ifade etmez.

Zira akademisyenler, genelde birbirlerinin çalışmalarından haberdar olurlar. Hangi fikirlere sahip olduğunu, neler yazdığını iyi bilirler. Bugüne kadar onun eserlerine Türkiye’de bir cevap yazıldı mı bilmek isterim? Yazılmadı ise gerçekten çok yazık!

Nereye gidiyoruz düşünelim, tefekkür edelim! Bu ilahiyat fakültelerinde yetişenler yarınlarda toplumun dinî hayatına yön verecekler.

YÖK ise bu konuda hâlâ kafasını kuma gömüp görmezden gelmeye devam mı edecek? Neredeyse kurulduğundan bu yana Ehl-i sünnet itikadına tamamen mugayir bir tarzda ilerleyen ilahiyat eğitimine bir neşter vurmayacak mı? Aslında ilahiyatlarda Ehl-i sünnet itikadına uygun ders anlatan hocalarımız az değil. Fakat seslerinin neden çıkmadığı sorgulanmayacak mı? Zira hâkim güç maalesef Selefî, mezhepsiz bid’at grubunda bulunuyor!.. Kendilerine akademik zarar verilmesinden çekinenler, din adına şu en mühim meselede dahi ses çıkaramaz hâle geliyorlar. Millet de tepki vermese iş nereye varacak tahmin dahi edemiyor insan!

 

 

Mustafa Öztürk’ün öncelikle bu son videosundaki Kur’ân-ı kerim hakkındaki alçakça hezeyanına bakalım:

Onu tabii meale öyle yazamazsın soysuz diyeceksin!

Açıkça söylemek gerekir ki bu ifadeler Cenâb-ı Hakk’a savaş açmaktır!.. Ona inanmamaktır. “Kur’ân’ı, Resulullah yazdı”, demek Peygamber efendimize en büyük bühtandır. Nihayet “Kur’ân-ı kerim insan kelamıdır” diyerek ona olan itikadı da yıkmaktır. Bir anlamda imanın üç temel esasını bozmaktır.

Onun daha önceki bir videosu da aynı mealde olup şöyleydi:

Buradaki soru da Mustafa Öztürk’ün, “evet oluruyla” neticelenmektedir.

Bu tefsir profesörü Kur’ân-ı kerimdeki şu âyet-i kerimeleri hiç görmedi mi acaba?

Şuarâ suresi, 192-195: “O (Kur’ân) muhakkak ve muhakkak âlemlerin Rabbi (canibinden) indirilmedir. Onu Ruhu’l Emîn, inzâr edicilerden olasın diye, senin kalbine manası açık Arabça bir dil ile indirmiştir.”

Neml suresi 6: “Şüphesiz ki bu Kur’ân, sana ilim ve hikmet sahibi Allah tarafından verilmektedir.”

Araf suresi, 203: “Onlara (istedikleri) bir âyet gelmediği vakit derler ki: [(Kendinden derip) onları toplasaydın ya!] De ki: “Rabbimden bana ne vahiy olunursa ben ancak ona uyarım. Bu (Kur’ân âyetleri, kalblerinize) Rabbinizden (açılan) gözlerdir, iman edecek bir kavim için (mahz-ı) hidâyet ve rahmettir.”

Hakka suresi, 44-47: “Eğer O (Peygamber) bize atfen, (Kur’ân’a) bazı sözler uydurmuş olsaydı, biz onu kıskıvrak yakalardık. Sonra da onun şah damarını koparır, helak ederdik, hiçbiriniz de buna engel olamazdınız.”

Kur’ân-ı kerimdeki bu ve bunun gibi onlarca açık âyet-i kerimelere rağmen onu peygamber sözü olarak nitelemek Kur’ân-ı kerimi ve Cenâb-ı Hakk'ı açıkça yalanlamak değil midir?

 

 

Mustafa Öztürk aynı fasit fikirlerini yıllardır eser ve makalelerinde de ortaya koyuyordu. “Kur’ân Dili ve Retoriği” isimli eserinde geldiği nokta gerçekten dehşet verici idi. Eserinde bu hususu anlatırken öncelikle Thomas Carlyle’nin şu hezeyanlarını mesnet edinmişti:

“Kur’ân karmakarışık, usandıracak derecede düzensiz, anlaşılmaz, bitmez tükenmez tekrarlar, insanın nefesini kesen pasajlar ve anlaşılmaz ifadelerle doludur. Kısacası Kur’ân kahrı çekilmez saçmalıklarla doludur.” (s.24-25) 

Bunları hiçbir tenkide tabi tutmadığı gibi kendisi de aynı görüşlere katılarak şu ilavelerde bulunmaktadır.

“Kur’ân’daki tekrarlar yazılı bir metni okunamaz hâle getiren bir eksiklik, kusur ve ifade zaafıdır.” (s. 25)

“Kur’ân, Vahiy ve Nüzul” isimli eserinde de aynı manalı ifadeler defalarca dile getirilmiştir.

Dolayısıyla Mustafa Öztürk’ün bu hezeyanlarını yıllardır her platformda savunuyor, eserler veriyor, makaleler yazıyor, jürilere girip savunuyordu!

Artık bu noktalara nasıl gelindiğini oturup ciddi ciddi düşünmeyecek miyiz?.. Yıllardır çeşitli üniversitelerde tefsir derslerinde bu fikirleri nasıl savundu? Son dönemde çıkartıldığı belirtilen Kuramer’in akademisyenleri içerisinde yıllarca nasıl yer aldı? Mehmet Görmez, kendisini Külliye’de huzur derslerine başhoca olarak nasıl atadı. Böylece Marmara Üniversite geçiş yolunu mu açtı? Hezeyan ve iftira ile dolu kitapları, Kuramer’den nasıl basıldı?

Bu işlerin temeline inilmedikçe bugünkü ilahiyat programlarından hep bu şekilde Mustafa Öztürkler üreyecektir.

Biri gidecek, yüzü gelecektir...

Ali Köse gibiler de “FETÖ’nün biri gidip bini geliyor” diyerek asıl büyük fitne ve tehlikenin üzerini örteceklerdir.

Nitekim Kuramer’in başındaki Diyanet İşleri eski Başkanı Ali Bardakoğlu aynı hezeyanlara sahip değil midir?

Bunun için Bardakoğlu’nun yine Kuramer Yayınları’ndan çıkmış olan “İslam Işığında Müslümanlığımızla Yüzleşme” isimli kitabına bakmamız yeterli olacaktır. O, farklı yerlerde şöyle demektedir:

“Kur’ân-ı kerim bir metin değil, hitaptır; hitab-ı ilahidir. Mesela beklentilerimiz Kur’ân-ı kerimin diğer insan ürünü metinlere en kapsamlı bir metin, diğer düşünce manifestolarına ve kanunlarına karşı en ikna edici inanç ve kanunlar kitabı olması yönünde olabilir; ama öyle değildir.” (s.61)

“Kur’ân-ı kerim dinimizin, dinî bilgimizin ana kaynağıdır. Ama onu bir metin gibi göremeyiz. Süreç olarak görmemiz, diyalektik bir hitap olarak görmemiz gerekiyor. Bunu önemsediğim için üzerinde ısrarla durmak istedim.” (s.63)

Peki, Kur’ân-ı kerimi kim metinleştirdi? Buyurun Ali Bardakoğlu’nun akıl almaz hezeyanını görün:

“…İslam’ın üçüncü asrından itibaren hadisle sünnet eş anlamlı kılınmaya, hadisle sünnet aynîleştirilmeye başlandı. Kitap ve sünnet şeklindeki hikmetli kavramlaştırma, Kur’ân ve Hadis şeklindeki kavramlaştırmayla iki metne indirgendi. Sonuçta Kur’ân-ı kerim metinleştirildi. Peygamber efendimizin sünneti metinleştirildi ve karşımıza kategorik ve normatif metinler çıktı." (s.65)

Görüldüğü üzere Bardakoğlu ile Öztürk’ün fikirleri birbirleri ile tıpatıp aynıdır... 

Bilhassa Diyanet’in artık bu hususa acilen neşter vurması gerekmektedir diye düşünüyorum!

 

 

 

                                                     Nâbî

(İlimlerin sırlarına erdiğini mi sanırsın,

Ey basiretsiz, fikir yoksunu, açıldığı yok sana kitabın.)