Yıldırım hızıyla geldi ve annesinin ellerine sarıldı

 

 

Yanlızlığın, fukaralığın, çaresizliğin bütün izlerini kemerindeki yıpranmış deliklerden, kılık kıyafetinden anlamak mümkündü. 

Soğuk buz gibi havayı iyice kontrol ettikten sonra ağzını sağ eliyle kapatır gibi yaparak titrek ve cılız bir sesle:

“Buyurun! Ali’m nerede, yoksa ona bir şey mi oldu?” diyerek fenalaştı, bayılacak gibi oldu, sendeledi. Kapı kenarına iki eliyle zor tutunmaya çalıştı.

-Yok Naciye Teyze! Beni tanımadın mı? Ben Ömer, Ali’nin arkadaşı, komşunuz Muhsin Efendi'nin oğlu!

-İyi de Ali’m nerede. Tâ sabah namazından beri ortalıkta yok. Hiç bu kadar geç kalmazdı!

- !!!

Ali, annesine sürpriz yapmak istiyordu. Gizlendiği lüks arabanın camından başını uzattı, çekti. Annesi onu görmemişti. Evin önündeki adamlara gözlerini dikti. Şüpheli tavırlarla etrafına bakınıyordu. Belli ki; korku dolu gözleri birilerini arıyordu.

- Ali'm nerede?

- !!! 

Fazla üzülmesin diye şakacıktan gizlendiği lüks arabadan başını tekrar çıkaran Ali:

- Anneciğim meraklanma buradayım. Lütfen üzülme! Her şeyi anlatacağım.

- Ah Ali’m Ah! Yüreğim ağzıma geldi. Sabahtan beri kaç defa ölüp ölüp dirildim âdeta biliyor musun?

- !!!

- Ana, baba olun o zaman anlarsınız, başka bir şey demeyeceğim!

- Yağmur, kar, fırtına ve ciğerparem sokaklarda bir ana için ne demek bir anlayabilseniz!

- !!!

Ali, saklandığı arabadan yıldırım hızıyla çıkıp annesinin ellerine sarıldı, öptü, öptü…

- Affet anneciğim!

- Çok bekledim çok!

- Eve boş dönmemeye yemin etmiştim! Onun için biraz uzaklara gittim.

- Haber verseydin bari!

- Haklısın anneciğim! Her şeyi teferruatlı olarak anlatacağım. Eminim ki hak vereceksin.

Konuşmaları yakından dinleyen Hasan Dede'nin oğlu yere bakarak bir adım ileri çıktı:

- Teyzeciğim, yerden göğe kadar haklısınız, lakin bir de Ali’yi dinleyin derim.

- Siz de kimsiniz?

- !!!

Hasan Dede'nin oğlu cebinden çıkardığı iki zarfı nazikçe uzattı:

- Ben antikacı Hasan Efendi'nin oğluyum. Sizin çok kıymetli antikayı biz aldık, bu da bedeli. Ali düşürür diye babam bana vazife verdi. Lütfen buyurun...

- Teşekkür ederim kardeşim.

- Efendim bu da ihtiyar babamın size hitaben yazdığı notlar.

- !!!

Bağrı yanık anne bir deste parayı görünce gözleri büyüdü, utandı, sıkıldı ve lakin kalbinde bir ferahlık hissetti. Tekrar teşekkür ederek mektubu alıp nazik bir hareketle içeri geçti.

            ***

Mektup/1