Türkiye Gazetesi Takvimi

“Hadis-i şerife uyup cuma gününü bekledim, tırnaklarımı cuma namazı öncesi kestim.”

 

Yıl 1995… Mevsim yaz… Günlerden çarşamba… O gün, el tırnaklarımı kesmek için hazırlanmıştım. Elim duvardaki Türkiye Gazetesi Takvimine gitti. O günün yaprağını koparttım…

Takvimin ön yüzünde güzel sözler, hadis-i şerifler olur… Ön yüzündeki bir hadis-i şerifte cuma günü tırnak kesme tavsiye ediliyordu. “Nice hikmetleri vardır” düşüncesiyle tırnak kesmeyi cuma gününe ertelemeye karar verdim. Şunun şurasında iki gün vardı… Çarşamba, perşembe sonra cuma… Cuma gününü bekledim, cuma günü olunca da cuma namazı öncesinde kestim. O hafta sonu rahmetli babam ve annem İstanbul’dan Gebze’ye bize geldiler. Ben de eşimi, o tarihte henüz iki yaşında olan oğlumu annemlerle birlikte Kütahya Simav kaplıcalarına götürdüm. Pazar günü olduğu için ailemi Simav kaplıcalarına bırakıp 1 saat sonra geri dönüş için yola çıktım. Çünkü pazartesi günü çalışıyordum.

Simav’a giderken Karamürsel’den girip İznik yolundan köylerden gitmiş idim. Yemyeşil tabiatı seyrederek güzel bir yolculuk oldu. Geri dönüşte yine bu güzel yoldan dönmeye karar verdim. Annem, babam, ablam ve eşim ile vedalaşıp yola çıktım. Yaklaşık 1 saat kadar uzaklaştım; saatime bakınca gördüm ki ikindi namazı mekruh vakte girmek üzereydi. Hemen bir köy camisinin yanında durdum.

Namazımı kılıp tekrar yola devam etmek üzere arabama bindiğimde nüfus cüzdanım, ehliyetim, araba ruhsatım ve cüzdanımı Simav’da unutarak yola çıktığımı fark ettim.

Fakat kaplıcalardan bir hayli uzaklaşmış idim. Geri dönmek zor olacaktı. Bir de Gebze’ye çok geç vakitte gitmek istemiyordum. Ama ola ki yolda polis ve jandarma durdursa kendimi ispatlayacak hiçbir şeyim yoktu.

Nitekim sabah giderken bir köy yolunda jandarma durdurup ehliyet, kimlik ve ruhsat sormuştu. “Ya yine yolda polis araması olursa” diye düşünüp moralim bozuldu. Birden iki gün önce takvimde okuduğum hadis-i şerif aklıma geldi. Ben de o hadis-i şerife uyup tırnaklarımı cuma günü kesmiştim.

“İnşallah hadis-i şerife uymanın bereketiyle bir sıkıntı yaşamam” düşüncesi ile Simav’a geri dönmekten vazgeçip yoluma devam ettim. İznik ve Karamürsel köylerinden giderek Bursa İzmit oto yoluna çıktım. Hava da artık kararmıştı. Biraz gittikten sonra karşıma polis ekipleri çıktı. İşte kontrol yapılıyordu. Ve önümdeki hemen her aracı işaret ederek sağa çektirdiler. Tabii ki bana da işaret ederek sağa çektirdiler. DEVAMI YARIN