Yokluğu acı verenler

A -
A +
“İçimizde bıraktıkları boşluk da bir onlar kadar büyük… Bu çok acı veriyor gönlümüze…”
 
Kimsenin yarası yoktu. Kimsenin derdi gamı kasaveti… Ben öyle sanıyordum çocukluğumda. Hayata dönük, çok çalışan ve bu dünyayı da ahiret kadar önemseyen ve daima bu hayatın zenginliklerini paylaşan bir dünya kurulmuştu bize…
Tek tek göçüp gittiler… Ardında unutulmaz izler ve bazen düşündükçe içinden çıkılmayan anlam verilemeyen anlamsız bir dünya bırakarak…
Biz onların hatıralarıyla avunurken bir de kendimize baktığımızda ürpermemek elde mi? Bizim çocuklarımıza aktarabildiğimiz ne var bilmiyorum? Sosyal medyada paylaştığımız ve hepimizin birbirinden bayat esprilerini mi? Algı dünyasındaki sanal kahramanlıkları, tanınmayan bilinmeyen sanal arkadaşlıkları mı? Akıllı denilerek aklımızı bir kenara bırakıp içinde kaybolduğumuz iki yılda bir demode olan ithal cep telefonlarını mı? Neyi?
Bugün dünyaya meylimizin az oluşunda da mutlaka pay sahibi onlar… Fakat içimizde bıraktıkları boşluk da bir onlar kadar büyük… Bu çok acı veriyor gönlümüze…
Ağaçlarda, dere kenarlarında, denizde, dağda hep iz ararım çocukluğumdan. Çünkü orada benim hazinem derim… Yarınımı merak etmekten çok dünümü ararım hüzünlendiğimde.
Ahıska'dan göç etmişler… Muhacir ile ensar olanların aşkları ne tatlı anlatılırdı dinlediğimde… Bu farklı kültüre sahip insanların birbirine kattıkları güzellik, anlat anlat bitmezdi bitmeyen kış gecelerinde…
Küçüklükte kaybedilen bebekler ve onların isimlerinin bir sonrakinde yaşatılması tesellisi… Tarihe şahitlik ve farkındalık oluşturmak sanki çok önemliydi onlar için. Onlar için diriler kadar ölüler de önemliydi, Kabristan ziyaretleri bunun için yapılır, ölmüş olanların kabirleri sürekli temizlenir, her ziyarette bir hatıra kalsın der gibi gözlerden sessiz bir iki damla her taşın üzerine damlar yürekler köz gibi yanarken anılar tazelenirdi...
Küçük çocuktuk ve hep kayıttaydık biz… Çok titiz olanlar bile kabirlerin çamurunda ellerinin özü olan toprakla hemhal oluşuna aldırış etmezdi.
Herkes herkesi geçmişiyle tanırdı, herkesin sosyal çevresinde anıldığı bir ismi vardı. Enteresandır ismi, cismine uyan… Cismi, ismiyle şan bulan vardı… Mekânları cennet olsun..
Allah'ın razı olduğu makamın sahibi olsunlar...

        Rumuz: “Hatice”-Çorum

UYARI: Küfür, hakaret, bir grup, ırk ya da kişiyi aşağılayan imalar içeren, inançlara saldıran yorumlar onaylanmamaktır. Türkçe imla kurallarına dikkat edilmeyen, büyük harflerle yazılan metinler dikkate alınmamaktadır.