Bursa’nın Saim Amcası

“Rahmetli Saim Amca bu köşenin hem hatıra göndereni hem iyi bir okuyucusuydu...”

 

Merhum Saim Şensöz abi Bursa'mızın, Türkiye gazetesi ilk bölge temsilcisiydi. Ömrünü dine hizmet etmeye adamış, ilim ve edep sahibi mümtaz şahsiyetlerden biriydi. Son zamanlarda yaşı da ilerleyince vaktinin çoğunu Çakır Hamam semtindeki İhlas Kitabevi’nde geçirirdi. Merhumun yediden yetmişe pek çok ziyaret edenleri vardı. Gelen misafirlere ikram etmek, maddi ve manevi bir şeyler paylaşmak, O'nun şaşmaz düsturuydu.

Ocağından ıhlamur, çay eksik olmaz; küçücük dolabında çeşitli meyve suları bulundurur, bazen de tatlı ikram ederdi. Saim Amca'nın yanında dedikodu gıybet yapılmaz, malayani hiç konuşulmazdı.

Ya gazetemizden birkaç makale, ya da kitaplardan birkaç sayfa okutur veya büyüklerin hâllerinden birkaç menkıbe anlatırdı. Ben de vakit buldukça ziyaretine gider, tatlı nasihatlerinden istifade etmeye çalışırdım...

Saim Amca'mızın bir huyu vardı. O bir şey anlatırken, yanındakiler başka şeyle meşgul olmayacak, pürdikkat O'nu dinleyecek, hatta leb demeden leblebiyi anlayacaklardı...

Bir gün yine sohbet esnasında, birden 'Abdullah' diye sesini oldukça yükseltti.

Ben de ne demek istediğini anlayamadan şaşkın şaşkın etrafıma bakınırken “bak hâlâ duruyor” diye bir daha bağırdı.

Dikkatlice dışarı bakınca, yolun karşısında, elindeki yükünü taşımaya çalışan ihtiyar bir kadın gördüm. Hemen yanına gidip “teyzeciğim, ben de o tarafa gidiyorum. Müsaade ederseniz yükünüzü taşımak istiyorum” dedim.

“Aman evladım size zahmet olmasın” dediyse de gideceği yere kadar yükünü taşıdım.

Daha sonra kadın bana şöyle dua etti:

“Evladım, senin bana yaptığını bir başkası da senin annene yapsın...”

O sabah annemi Bursa garajından Kütahya'ya yolcu etmiştim. Akşam eve gidince anneme telefon ettim:

“Anneciğim yolculuğun nasıl geçti?” deyince ağlayarak şunları anlattı:

-Oğlum otobüsten iner inmez yanıma temiz yüzlü bir genç yaklaştı. "Teyzeciğim benden hiç çekinme. Ben sivil polisim. Valizini gideceğin yere kadar götüreyim" dedi. Allahü teâlâ ondan razı olsun eve kadar yükümü taşıyıverdi, deyince ben de ağlamaya başladım...

İşte, Bursa’nın Saim Amcası bu... Merhuma lütfen birer Fatiha okuyalım.