Etiyopyalı Hüseyin’in derdi!..

A -
A +
“Etiyopyalı bir kardeşimiz Hüseyin ziyarete geldi aynı zamanda bir ricası vardı bizden...”
 
Tüm Afrika'nın Dostları Derneği ile Etiyopya’nın Worabe kentine 21-29 Eylül tarihlerinde düzenlediğimiz sağlık organizasyonundan hoş bir anımı paylaşmak istiyorum sizlerle...
Organizasyondan bir hafta önce dernek merkezine Etiyopyalı bir kardeşimiz Hüseyin ziyarete geldi aynı zamanda da bir ricası vardı biz TADD ekibinden.
Sizlere kısaca özetleyecek olursak bir akrabasının tekerlekli sandalyeye ihtiyacı varmış. İlk başta bunun dernek bünyesinde karşılanmasını isteyeceğini sandım fakat arkadaşın durumu daha da enteresandı.
Tekerlekli sandalyeyi almışlar fakat buradan götüremiyorlardı… Çünkü Etiyopya hükûmeti izin vermiyordu. Ülkeye bu şekilde yurt dışından tıbbi malzeme götürmek yasaktı...
Kendi ülkelerinden de almalarına izin yok! Teklifi şuydu:
“Bu sandalyeyi siz ihtiyaç sahibine götürebilir misiniz?" oldu.
Sayın Dernek Başkanımız Bilgehan Bey'i arayıp durumu izah ettim.
“Uçuş günü derneğe getirsin bagaj problemimiz olmaz ise götürürüz” dedi.
Durumu Etiyopyalı kardeşimize anlatınca çok sevindi ve o duyguyla evine gitti.
Hüseyin ile cumartesi günü saat 13.00’te dernek merkezinde buluşmak için randevulaştık. Fakat randevulaştığımız saatte gelen olmadı. Mecburen uçağa yetişmek valiz işlemlerini halledebilmek için yola koyulduk.
İstanbul Havalimanına vardığımızda da Hüseyin kardeşimizi arayıp neden gelmediğini sorduğumda tekerlekli sandalyenin bozuk çıktığını değişim işlemini daha yeni yaptığını belirtti. O sırada tıbbi yardım malzemelerini kargo bölümüne vermeye başlamıştık.
Hüseyin’in bana “Fatih’teyim şimdi taksiye binsem yetişebilir miyim?” sorusuna ne cevap verecektim?
Bir dert bir telaş… Saniyelerin saliselerin önem kazandığı bir durumdu… Cevap verdim:
“Çok zor… Kolileri bagaja vermeye başladık ama bir de Serhat Hocama sorayım” dedim.
Serhat Hocam “gelsin yetişir, ayarlamaya çalışırız” dedi.
Serhat Hoca'ya da “şunun şurasında kaç kolimiz kaldı nasıl yetişecek yahu?” diyemedim. Bizden ümit verici haberi alınca Hüseyin kardeşimiz “hemen yola çıkıyorum şimdi 45 dakikaya oradayım” dedi.
İşte tamda bu noktadan sonra işler terse dönmeye başladı… DEVAMI YARIN
UYARI: Küfür, hakaret, bir grup, ırk ya da kişiyi aşağılayan imalar içeren, inançlara saldıran yorumlar onaylanmamaktır. Türkçe imla kurallarına dikkat edilmeyen, büyük harflerle yazılan metinler dikkate alınmamaktadır.