Bir “Yağız Anadolu Yiğidi”

“Naaşı Antalya'dan Başmakçı’ya doğru yola çıktığı haberini okuyunca kendimi tutamadım...”   1991 yılının son ayları Necip Fazıl Kısakürek'in "O ve Ben" adlı eserinden Abdülhakim Arvâsî Hazretlerini tanıdım, sevdim, âşık oldum. Abdülhakim Arvâsî Hazretlerinin ahirete irtihali ile bu büyüklerin yolunun bittiğini zannediyorduk, kıyamete kadar bu büyükler yolunun mutlak surette devam edeceği gerçeğini bilmeden anlamadan... Belli ki vakti gelmemiş olsa gerek hiçbir şeyden habersiz dört buçuk yılım bu duygular ile geçti... Ta ki Selami Durmuş Ağabey ile tanışıncaya kadar. Tanıştık, bu büyüklerin yolunun devam ettiğini bu yolun büyüklüğünü hepsini ondan ve Enver Abilerden öğrendik. Rahmetlinin, Enver Abilere karşı büyük bir sevgisi ve bağlılığı vardı. İletişimin bu kadar yoğun olmadığı o yıllarda onların sohbetlerinden kendi hatıralarını ve diğer abilerden duyduklarını ve hatıralarını büyük bir heyecan ve zevkle anlatırlardı. Sever sevdirirlerdi. Enver Abilerden naklettiği sohbetler, hep yüreğimizde tatlı bir hatıradır... Ölümden korkmazdı. İmanla vefat etmek şartı ile büyüklerimizin şefaat edeceği inancını ümidini ve müjdesini hep yüreğinde taşır ve inanırdı. Sevdiği ve samimiyetine inandığı kişilere karşı bildiği her şeyi anlatırdı. Bu konuda sır saklamazdı. Hep Ehl-i sünnet itikadının doğru şekilde öğrenilmesi gerektiğini, namazın önemini anlatırdı Bu yolun tanıtılması büyüklerin sevdirilmesi için çaba sarf ederdi... Hizmetleri anlatırdı. On binlerce belki de yüz binlerce kitap dağıttı ve dağıtılmasına vesile olmuştur. Onlarca belki de yüzlerce gencin kazanılmasına hatta benim gibi nice arkadaşın evliliklerinde bile etkisi rolü emeği hatta hakkı vardır... Günler aylar yıllar onlarca yıllar geçti.. Her canlının yaşayacağı mutlak gerçek tahakkuk etti emr-i Hak vaki oldu. Naaşının Antalya'dan Başmakçı’ya doğru yola çıktığı haberini okuyunca kendimi tutamadım. Sicim gibi gözyaşlarım sel oldu aktı âdeta defalarca gözyaşlarıma hâkim olamadım... Allahü teâlâ gani gani rahmet eylesin, mekânı cennet olsun inşallah. Onun şimdi, dünyadayken sevdiklerinin yanında olduğuna inanıyorum...  Bir Anadolu kasabasında başlayan 67 yıllık ömrü yine burada sonlanıyordu bu “Yağız Anadolu Yiğidi”nin. Allahü teâlâ iyi karşılıklar ihsan etsin. Âmin...           Hüseyin Özel-Denizli