Anneme aldığım dua

Hoca Efendi bunu söyledikten sonra cemaat hep bir ağızdan “âmiiin” dedi...

 

Anneler günü geçti gitti… Annelerin kıymeti bir gün değil her gün olunca kıymetlidir. Ben de geçmişte bir gün memleketi aradım, annemin sağlık durumunu sordum. “Dizlerinden çok rahatsız, yürümeye dermanı yok” dediler. Ben de o gün İhlas Marmara Evleri 2. Kısımda Cihat Bey'in evindeydim. Öğle namazını kılmak üzere İhlas Marmara 2. Kısım Camii'ne gidiyordum. Aklım annemde asılı kalmıştı. Namazı kıldıktan tesbihat ve duadan sonra Ramazan Ağabey vaaz vermek için kürsüye çıktı. Onu dinlerken kalbime böyle bir düşünce geldi:

“Ramazan Hoca’ya bir haber ulaştırsam da anneme dua etse ve bu cemaat de ‘âmin’ dese...” İçlerinden birisinin duası kabul olursa Allah’ın izniyle annem inşallah şifa bulur.

Fakat cami tıklım tıklım doluydu. Nasıl söyleyeceğimi düşündüm ve zorluğu fark edip vazgeçtim.

Hayırlı bir düşünce, sanki bin kişi tekrar bana “söyle” diyor gibiydi. Evet içimden böyle bir his sürekli beni motive ediyordu. Ama nasıl haber vermeliydim? Düşündüm taşındım bir yolunu buldum. Bir minik kâğıda duygularımı yazıp elden ele hocaya gönderecektim. İşin garibi kendim de en arka sıralardaydım.

Hiç hilaf yok kâğıtta şunu yazdım: “Hocam annem 80 yaşlarında. Dizlerinden rahatsız yürüme gücü yok. Siz anneme dua edin cemaat de âmin desin...”

Kâğıdı elden ele hocaya gönderdim. Hoca Efendi'nin eline kâğıt geçti gözlük altından kâğıda baktı kenara koydu. Vaaz sonunda kâğıdı eline aldı okudu ve şöyle dua etti:

-Aziz cemaat, cemaatten bir arkadaşımız annesinin dizlerinden rahatsız olduğunu söylüyor.

“Ya Rabbim eğer annesinin ölüm günleri yaklaştıysa son nefeste kelimeyi şehadet getirerek Allahü teâlânın huzuruna gitmesini, yok eğer ölümü yakın değil ise ömrünün kalanını sağlıklı yaşamasını ve yine son nefeste muhafaza ederek teslim-i ruh eylemesini nasip eyle.”

Hoca Efendi bunu söyledikten sonra cemaat hep bir ağızdan “âmiiin” dedi...

Hatırlayamıyorum aynı gün mü yoksa ertesi gün mü memleketi aradım. Annemi sordum “durumu çok iyi, kendi başına yürüyüp abdest almaya gidebiliyor” dediler.

Çok sevindim demek ki Allahü teâlâ yapılan duayı ağzı dualı bir müminin hürmetine kabul etmişti. Allah hocadan ve dua eden cemaatten razı olsun...

Annem 5 veya 6 sene daha sağlıklı yaşadı. Son 5 ay içinde abdest almaya giderken düştü 5 ay kadar hasta yaşadı ve 12.04.2008'de Allahü teâlânın rahmetine kavuştu...