Kurşun kalemle yapılan anlaşma!..

 “Bu iş nasıl olacak?" diyerek oturup saatlerce konuştular ve anlaşmaya vardılar...

 

O zamanlar çocuktum ama aklım eriyordu konuşmalara… Üç kişi babamla konuşuyorlardı. Ama konuşmalara bakılırsa babamın arkadaşı olmalıydı bu kimseler… Babama büyük olduğu için de ağabey diyorlardı:

-Ahmet Ağabey, şu bizim benzin istasyonunu kiraya alıver… Biz burada kalmakta zorlanıyoruz. Hazır kurulu istasyon, emekler zayi olmasın. Hem sen kazanırsın hem biz zarar etmeyiz… Senden başka da kimseye teklif edemeyiz. Zira herkese güven olmuyor malum… Babam çekingendi. Diyordu ki:

-Arkadaşlar iyi edersiniz beni düşündüğünüz için de sağ olun ama ben bu işten hiç anlamam ki. Bu işin üstesinden nasıl gelirim ki?

İçlerinden birisi babamı temin ediyordu:

-Ya düşündüğün şeye bak… Sen oturduğun yerden para kazanacaksın. Aracı olan gelip petrolü kendisi bile doldurur… Kaç litre aldığına bakacaksın… Paranı alacaksın…

O yıllarda böyle otomatik doldurma yoktu… Hele araç plakası kaydı filan nerede?

Sonuçta babamı ikna etmişlerdi. Sonra, “bu iş nasıl olacak?” diye oturup saatlerce konuştular ve anlaşmaya vardılar…

Babama senet yazıp verdiler… Senet nasıl bir şey ise hiç unutmuyorum kurşun kalemle yazılmıştı…

Niye kurşun kalem derseniz, yanlarında tükenmez kalem yokmuş o anda… Ama babam onların kendisini kandıracaklarından filan hiç şüphelenmiyor… Çünkü bunlar kendini daha önceden babama sevdirmişler ve itimadını kazanmışlar. Adamlar ne dedilerse babam he dedi… Adamlar tamamlanınca adamlar babama sarılıp kucaklaşıp veda ettiler…

Babamın yüzünde, güzel bir iş sahibi olmanın sevinci belli oluyordu… Eve gelip durumu anneme anlatınca annemin yüzündeki telaşı bir görmeliydiniz:

-Sen ne ettin bre adam… Nasıl böyle ham işlere girersin?

-Niye ne olmuş ki? Adamlar istasyonu bana kiraya verdiler işte. Aha bu da imzaladığımız evrak…

-Efendi böyle yazılarda hiç kurşun kalem olur mu?

-Niye olmasın canım? Yazdıklarını inkâr mı edecekler? Ben üçünü de tanıyorum…

-Beni dinle, sen bu işi sağlama almadan bu işe he deme. Bizi de kendini de perişan etme ne olur!..

Annemin sözleriyle babamın morali bozulmuştu ama gururuna mı yediremedi, geri dönüp adamlarla konuşmaya mı gözü kesmedi ya da kazanacağı paraların hayalini mi kurdu bilemiyorum, kararından vazgeçmedi… DEVAMI YARIN