Hedef bendim!..

A -
A +
“Sağlığıma geri kavuştum. İlerlemiş yaşıma rağmen her gün ortalama 20 km koşuyorum...”   Uzun yıllar birlikte çalıştığım İrlandalı iş arkadaşımın kollarındaki dövmeler dikkatimi çekince kendisine bunun manasını sordum. Sağ kolunda büyükçe bir yonca yaprağı ve sol kolunda ise başı miğferli bir şeytan tasviri vardı. Oldukça ufak boylu ve tıknaz olan arkadaşım hiç tahmin edemeyeceğim bir şekilde kendisinin eski bir IRA (İrlanda Milliyetçi Ordusu) militanı olduğunu söyleyince çok şaşırdım. Bunu inanın hiç tahmin etmemiştim. IRA'ya nasıl katıldığını sormadan başladı kendisi anlatmaya:  -Biz Katolikler Kuzey İrlanda’da sürekli ikinci vatandaş muamelesi gördük. Yüksekokullara gitmemiz, kariyer yapmamız İngilizler tarafından engelleniyordu. Çoğumuz işsiz veya amele olarak orada burada çalışıyorduk. Halkın çoğunluğunu oluşturan İngiliz destekçisi Protestan birlikçiler yaşadığım kentin ismini Londondry olarak değiştirince ahali sokağa döküldü. Buna karşılık İngiliz ordusunun, protestocuların üzerine ateş açması üzerine çok sayıda masum sivil hayatını kaybetti ve ben de IRA'ya katılmaya karar verdim. İngilizlerden daha gaddar ve acımasız olan “kızıl el” diye tabir ettiğimiz Kuzey İrlanda polisi bize sürekli işkence yapıyordu. IRA beni cılız ve ufak olduğum için genelde kaçakçılık ve sabotaj işlerinde kullanıyordu... Bir gün öğle vakti evimizin bahçesinde korkunç bir patlama oldu. Paramiliter Protestanlar evimize güpegündüz el yapımı bir bomba atmıştı. Dışarı çıktığımda daha az evvel Kızılderili ve kovboy oyunu oynayan komşumun ufak çocuğunun parçalanmış bir şekilde ağaçta asıllı görünce hedefin asıl ben olduğunu anladım. Ailemin baskısı üzerine ülkeyi terk etmek zorunda kaldım. Önce İrlanda daha sonra da Almanya'ya iltica ettim. Ancak yaşadıklarım bende travma etkisi yapmıştı. Ölen çocuk bir türlü aklımdan çıkmıyordu. Çaresiz bir şekilde sürekli gözüm kulağım arkadaşlarımdaydı. Unutmak için kendimi alkole verdim. Otuz beş yaşıma kadar alkolik olarak yaşadım ve bu arada evliliğim de hüsranla bitti. Eşim oğlumu alıp beni terk etti. Bu tarihten itibaren içkiyi bıraktım ve spor yapmaya karar verdim. Kısa zamanda sağlığıma geri kavuştum. İlerlemiş yaşıma rağmen her gün ortalama 20 km koşuyorum. Bu arada tekrar evlendim. İki de oğlum oldu. Kuzey İrlanda barışa kavuştu ve artık kimse geleceği için karamsar değil...       Saffet Arıkan-Münih
UYARI: Küfür, hakaret, bir grup, ırk ya da kişiyi aşağılayan imalar içeren, inançlara saldıran yorumlar onaylanmamaktır. Türkçe imla kurallarına dikkat edilmeyen, büyük harflerle yazılan metinler dikkate alınmamaktadır.